Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Kazimiera Sobocińska Sędziowie: Sędzia NSA Krystyna Zaremba /spr/ Asesor WSA Kazimierz Maczewski Protokolant Karolina Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2004r. sprawy ze skargi W. K. - "W. L." na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia środka odwoławczego w sprawie opłaty manipulacyjnej dodatkowej I. u c h y l a zaskarżone postanowienie II. z a s ą d z a od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego III. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu
Przedmiotem skargi W. K. - właściciela firmy "W. L." w S., do Wojewódzkiego sądu Administracyjnego w Szczecinie jest postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] Nr [...] stwierdzające, że odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] Nr [...] wymierzające skarżącemu opłatę manipulacyjną wniesione zostało z uchybieniem terminu przewidzianego do jego wniesienia.
Z przedstawionych Sądowi akt postępowania administracyjnego wynika następujący stan sprawy.
Decyzja organu celnego pierwszej instancji została wysłana W. K. listem poleconym w dniu [...], a odwołanie od tej decyzji zostało nadane w urzędzie pocztowym w dniu [...].
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...], wydanym na podstawie art. 228 § 1 pkt 2 i § 2 w związku z art. 223 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), Dyrektor Izby Celnej stwierdził, że środek odwoławczy został złożony z uchybieniem terminu.
W uzasadnieniu wskazano, że przesyłka zawierająca przedmiotową decyzję została doręczona w dniu [...] w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej, w myśl którego w razie niemożności doręczenia pisma, poczta przechowuje je przez okres 7 dni informując o tym adresata. Po upływie ostatniego dnia ww. okresu doręczenie uważa się za dokonane, a pismo pozostawia się w aktach sprawy. W niniejszej sprawie 14-dniowy termin do złożenia odwołania upłynął z dniem 10 września 2002 r. Skoro odwołanie nadano w Urzędzie Pocztowym w dniu [...] to zostało ono wniesione po terminie określonym w art. 223 Ordynacji podatkowej.
W skardze na powyższe postanowienie W. K. podnosi, że jak wyjaśniał już w swoim odwołaniu z dnia [...] nie doręczono mu decyzji z dnia [...], żaden list polecony zawierający zaskarżoną decyzję do niego nie dotarł, oraz że listonosz nie pozostawił mu żadnego awiza. Skarżący podjął próbę wyjaśnienia w urzędzie pocztowym przyczyn zaistniałej sytuacji, i dowiedział się, iż przesyłki spod jego adresu nikt nie odebrał. Poczta twierdzi wprawdzie, że zawiadomienie o jej pozostawieniu na poczcie było wystawione ale do skarżącego takie zawiadomienie nie dotarło.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, właściwy do rozpoznania skargi z mocy art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.) zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie stwierdzić należy, ze podjęta przez organ celny pierwszej instancji próba doręczenia decyzji z dnia [...], która zdaniem organu odwoławczego pozwalała na ustalenie daty jej doręczenia na podstawie art. 150 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) - była prawnie nieskuteczna.
Z przepisu tego wynika jednoznacznie, że w przypadku braku możliwości doręczenia pisma osobie fizycznej do rąk własnych w mieszkaniu lub miejscu pracy (art. 148 § 1), a także gdy chodzi o doręczenie zastępcze (art. 149) - poczta przechowuje pismo przez okres 7 dni w swojej placówce pocztowej, a zawiadomienie o pozostawieniu przesyłki w ww. miejscu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję. Dopiero dokonanie tych czynności skutkuje, że doręczenie uważa się za dokonane z upływem 7-dniowego terminu, a pismo pozostawia się w aktach sprawy. Adresat bowiem musi być zawiadomiony w sposób nie budzący wątpliwości o nadejściu takiego pisma i o miejscu, gdzie można je odebrać. Brak takiego zawiadomienia lub też wątpliwości, czy zostało ono doręczone, czyni doręczenie bezskutecznym.
W przedmiotowej sprawie, z analizy zwrotnego potwierdzenia odbioru i koperty zawierającej decyzję /k.28 akt celnych / nie wynika w żaden sposób, że adresat został powiadomiony o przesyłce, którą awizowano dwukrotnie w dniu [...] i w dniu [...]. Brak informacji doręczyciela o sposobie zawiadomienia W. K. o przesyłce wysłanej listem poleconym w dniu [...], uniemożliwia zatem przyjęcie domniemania, że doręczenie decyzji nastąpiło w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej.
W konsekwencji brak więc podstaw do stwierdzenia, że odwołanie zostało wniesione z uchybieniem terminu.
Z treści tego odwołania wniesionego od decyzji organu celnego I instancji wynika zresztą , że skarżący po otrzymaniu upomnienia w sprawie uregulowania należności celnych telefonicznie ustalił, że była wydana w tej sprawie decyzja, a ponieważ jednocześnie zgłosił, że jej nie otrzymał, to faksem przesłano mu tą decyzję w dniu [...].
Mając zatem wszystko powyższe na względzie, Sąd na mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm) uchylił zaskarżone postanowienie.
O kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 200 cyt. ustawy.