Skarga Małgorzaty S. na decyzję Izby Skarbowej w (...) w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatkach obrotowym i dochodowym za 1991 r. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w J.G., a także
Tezy

Określenie "rażąco niższy", zawarte w art. 169 par. 2 Kpa, oznacza, że różnica dochodu i wydatków musi być oczywista i tak znaczna, aby ocena ich dysproporcji jako istotnej narzucała się oceniającemu te wielkości przy prostym ich porównaniu. Wielkości te przy tym powinny być ustalone w sposób możliwie pewny, czyli nie podlegający ciągłym wahaniom przy każdej kolejnej analizie.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Małgorzaty S. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 2 marca 1994 r. w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatkach obrotowym i dochodowym za 1991 r. i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w J.G., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Izby Skarbowej na rzecz skarżącej osiemnaście złotych i dwadzieścia groszy tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia z hasłem:
Podatki inne
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu
Uzasadnienie strona 1/5

Małgorzata S. prowadziła od marca 1980 r. działalność w zakresie handlu artykułami przemysłowymi w drogerii przy ul. W. nr 17 w J.G., a od grudnia 1990 r. zaczęła też prowadzić handel artykułami spożywczymi. W dniu 21 grudnia 1990 r. uruchomiła punkt sprzedaży w postaci kiosku przy ul. G.

W zeznaniu podatkowym za 1991 r. wykazała na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów obrót w wysokości 548 133 800 zł i koszty uzyskania przychodu w wysokości 527 454 453 zł. Następnie od dochodu w wysokości 19 680 313 zł obliczyła podatek dochodowy w wysokości 2 384 000 zł, a ponieważ podatek obrotowy od objętej nim części obrotu wyniósł 686 045 zł, łączna kwota podatków według zeznania wyniosła 3 070 045 zł.

Analizując to zeznanie i przedstawione podatkowe księgi przychodów i rozchodów, Urząd Skarbowy w J.G. doszedł do wniosku, że wynikający z nich dochód jest rażąco niższy od tego, jaki byłby konieczny do pokrycia wydatków ponoszonych przez podatniczkę. W czasie zapoznawania Małgorzaty S. z dowodami i materiałami w sprawie w dniu 21 września 1993 r. zarzucono jej brak zysku brutto na pokrycie zeznanych kosztów i wydatków na sumę 158 481 253 zł.

Gdy Małgorzata S. przedstawiła dowody otrzymania w dniu 23 kwietnia 1991 r. kredytu gotówkowego w wysokości 90 000 000 zł w Banku Rozwoju Rolnictwa S.A. w P. Oddział w (...) oraz przez jej męża Władysława w dniu 14 listopada 1991 r. kredytu gotówkowego w wysokości 12 000 000 zł w Banku PKO, Oddział w (...), uwzględniono te kredyty i wyliczono brak zysku brutto na pokrycie wydatków w wysokości 56 481 253 zł. Po kolejnych wyjaśnieniach składanych przez podatniczkę, w których między innymi twierdziła, że w I kwartale 1991 r. zapłaciła tylko 37 000 000 zł za rachunki z roku 1990, a nie 74 000 000 zł, jak wcześniej przyjął organ podatkowy, przeprowadzono jeszcze jedną analizę. W jej wyniku Urząd Skarbowy w J.G. decyzją z dnia 5 listopada 1993 r. nr 820/91/106/93, powołując się na przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 191 ze zm./ i ustawy z tej samej daty o podatku dochodowym /Dz.U. 1989 nr 27 poz. 147 ze zm./ oraz art. 169 Kpa i art. 11 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, po odmowie uznania za dowód prowadzonych ksiąg podatkowych w związku z brakiem pokrycia kosztów i wydatków w wysokości 30 675 878 zł przez wynikającą z księgi marżę brutto, ustalił podstawy opodatkowania szacunkowo. Obrót w wysokości 658 810 894 zł ustalono metodą kosztów i wydatków z marży brutto do zakupów, a dochód wyliczono w wysokości 51 337 086 zł jako różnicę pomiędzy przychodem pomniejszonym o podatek obrotowy a kosztami uzyskania przychodu, ustalając podatek obrotowy w wysokości 824 000 zł i dochodowy w wysokości 10 433 000 zł, to jest łącznie 11 257 000 zł. W uzasadnieniu nadmieniono, iż ustalając brak pokrycia zyskiem brutto wydatków w wysokości ponad 30 milionów złotych nie uwzględniono wyjaśnień podatniczki, że na potrzeby prowadzonej działalności przeznaczyła kredyt w wysokości 12 000 000 zł, pobrany w dniu 14 listopada 1991 r. przez jej męża, albowiem mąż nic był zgłoszony jako osoba współpracująca. W związku z tym odliczono również od kosztów uzyskania przychodu 805 375 zł z tytułu odsetek od tego kredytu.

Strona 1/5
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatki inne
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
NSA oz. we Wrocławiu