Organ administracji nie może odmówić stwierdzenia konieczności prowadzenia gospodarstwa rolnego przez żołnierza na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ wyłącznie z powodu pozostawania żołnierza w stosunku pracy przed powołaniem do odbycia zasadniczej służby wojskowej, jeżeli po powołaniu nastąpiło całkowite zaniechanie uprawiania gruntów rolnych i likwidacja inwentarza żywego przez osobę, która w okresie służby wojskowej żołnierza miała zajmować się gospodarstwem.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ireneusza F. na decyzję Wojewody (...) z dnia 14 czerwca 1995 r. w przedmiocie odmowy uznania żołnierza za prowadzącego gospodarstwo rolne i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody (...) dziesięć złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Ireneusz F. jest żołnierzem odbywającym zasadniczą służbę wojskową od dnia 26 kwietnia 1995 r.
Od dnia 8 września 1993 r. prowadził on własne gospodarstwo rolne o powierzchni 9,28 ha z zabudowaniami, położone we wsi K. Jednocześnie od dnia 1 września 1988 r. był zatrudniony w Państwowej Komunikacji Samochodowej w K.G. w charakterze mechanika.
Podaniem z dnia 25 maja 1995 r. Ireneusz F. zwrócił się do Wójta Gminy K.G. z wnioskiem o uznanie go za prowadzącego gospodarstwo rolne. W podaniu i w dodatkowym piśmie wyjaśnił, że przed powołaniem do wojska nie ubiegał się o odroczenie zasadniczej służby wojskowej, gdyż ojciec, z którym mieszkał, wyraził gotowość prowadzenia gospodarstwa w jego imieniu. Po powołaniu go do wojska ojciec bez żadnego uprzedzenia zaprzestał pracy w gospodarstwie.
W notatce służbowej z dnia 26 maja 1995 r., sporządzonej przez pracownika Urzędu Gminy i potwierdzonej jego podpisem, stwierdzono na podstawie wyjaśnień Ireneusza F. i oględzin gospodarstwa, że gospodarstwo "wyposażone jest w podstawowy sprzęt rolniczy, nie ma natomiast inwentarza, którego ojciec się pozbył, nie mając paszy (...). Nie są wykonane żadne prace polowe, nawet łąki wokół budynku są nie wykoszone".
Decyzją z dnia 29 maja 1995 r. nr (...) Wójt Gminy K.G., na podstawie art. 88 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16/ oraz par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie udzielania poborowym odroczeń czynnej służby wojskowej oraz zwalniania żołnierzy z tej służby przed jej odbyciem, a także uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 85 poz. 431/, uznał Ireneusza F. za prowadzącego gospodarstwo rolne.
Na skutek odwołania Wojskowego Komendanta Uzupełnień Wojewoda (...) decyzją z dnia 14 czerwca 1995 r. nr (...) uchylił decyzję Wójta Gminy K.G. i odmówił uznania Ireneusza F. za prowadzącego gospodarstwo rolne.
Wojewoda przyjął, że Ireneusz F., prowadząc gospodarstwo rolne, był jednocześnie pracownikiem PKS w K.G., co według par. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1992 r. wyłącza uznanie go za prowadzącego gospodarstwo rolne.
Przed wydaniem powyższej decyzji do akt sprawy załączone zostało wyjaśnienie Zastępcy Wójta (...), w którym stwierdzono, co następuje: "Ojciec zaprzestał pracy w gospodarstwie. Nie wykonał żadnych prac polowych, wyzbył się bydła, nie płaci zobowiązań podatkowych. Ojciec nie jest uzależniony od gospodarstwa, utrzymuje się wraz z rodziną z renty górniczej oraz pracy za granicą."
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ireneusz F. zarzucił naruszenie przez Wojewodę (...) par. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1992 r. Zdaniem skarżącego, przepis ten ma wyłącznie zastosowanie w sprawach odroczenia służby wojskowej poborowym przed powołaniem do odbycia służby. Po powołaniu żołnierza do wojska uznanie go za prowadzącego gospodarstwo rolne powinno być orzekane na podstawie par. 11 ust. 1 tego rozporządzenia. Przepis ten nie uzależnia możliwości stwierdzenia konieczności osobistego prowadzenia gospodarstwa rolnego przez żołnierza od tego, czy żołnierz przed powołaniem do wojska był zatrudniony na warunkach umowy o pracę lub stosunku służbowego.