Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Z. w przedmiocie budżetu miasta Z. na 1995 r.
Tezy

Rada gminy nie ma obowiązku zachowania trybu konsultacji przewidzianej w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234 ze zm./, skoro strona nie posiada statusu o jakim mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy, lecz jest organizacją związkową działającą w ramach art. 26 ustawy o związkach zawodowych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi NSZZ "Solidarność" KM w Z. na uchwałę Rady Miejskiej w Z. z dnia 16 marca 1995 r. Nr X/64/95 w przedmiocie budżetu miasta Z. na 1995 r. - oddalił skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

Rada Miejska w Z. uchwałą nr X/64/95 z dnia 16 marca 1995 r. na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 4, 51, 55 i 57 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16, poz. 95 ze zm./, art. 4, 7, 17, 37, 37a 47 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. nr 72 poz. 344 ze zm./ oraz art. 4, 5, 9, 11, 13, 21 ust. 1 i art. 24 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./ uchwaliła budżet miast Z. na 1995 r. Wykonanie uchwały powierzono Zarządowi Miasta. Zgodnie z par. 14 uchwały - wchodziła w życie z dniem podjęcia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1995 r. i podlega ogłoszeniu na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Miejskim w Z.

Skargę na powyższą uchwałę złożył NSZZ "Solidarność" KM w Z. Podniesiono, że podjęta uchwała w stopniu istotnym narusza prawo, wobec czego domaga się stwierdzenia jej nieważności. Co do istoty sprawy powołano się na pismo z dnia 31 maja 1995 r. skierowane do Prezesa Rady Ministrów. Chodzi mianowicie o naruszenie procedury jej uchwalenia, a dokładnie - pominięcie etapu konsultacji projektów uchwał ze związkami zawodowymi - opiniowanie projektów aktów normatywnych. Rada Miejska w Z. wniosła o oddalenie skargi, podając, że z przepisów ustawy o związkach zawodowych nie wynika obowiązek zachowania trybu konsultacji, o jakim mowa w zarzutach.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 196 par. 1 Kpa - Naczelny Sąd Administracyjny właściwy jest do kontroli skarg na uchwałę organu gminy tylko na podstawie kryterium zgodności z prawem. Sąd nie może oprzeć kontroli na kryterium słuszności czy sprawiedliwości społecznej.

Zaskarżona uchwała wynika z prawidłowo przeprowadzonej analizy materiału, a dokonana ocena prawna stanu faktycznego jest zgodna z obowiązującymi w tej mierze przepisami.

Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowią przepisy ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344 ze zm./ oraz przepisy ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600 ze zm./.

W sprawie jest niesporne, że podstawą podjęcia uchwały były przepisy wyżej cytowane w związku z art. 18 ust. 2 pkt 4, art. 51, art. 54-55 i art. 57 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Z akt sprawy niewątpliwie wynika, że obie podjęte uchwały nie były wcześniej /przed ich podjęciem/ konsultowane ze związkami zawodowymi.

Należało zatem ocenić, czy konsultacja taka była wymagana - a więc brak takiej konsultacji powoduje naruszenie prawa, co w efekcie prowadzi do stwierdzenia nieważności podjętych uchwał, bądź też konsultacja taka nie była wymagana, co czyniłoby ocenę podjętej uchwały jako zgodnej z prawem.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234 ze zm./ - ogólnokrajowa organizacja międzyzwiązkowa, a także ogólnokrajowy związek zawodowy reprezentatywny dla pracowników większości zakładów pracy, mają prawo opiniowania założeń i projektów ustaw oraz aktów wykonawczych do tych ustaw w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych. Organy władzy i administracji państwowej oraz organy samorządu terytorialnego kierują założenia albo projekty aktów prawnych, o których mowa wyżej, do odpowiednich władz statutowych związku, określając termin przedstawienia opinii, nie krótszy jednak niż 30 dni. Nieprzedstawienie opinii we wskazanym terminie uważa się za rezygnację z prawa jej wyrażenia. Oznacza to, że obowiązek zasięgania opinii dotyczy treści tych aktów, które odnoszą się wprost do przedmiotu działania związków zawodowych, określonych w art. 1 ust. 1, art. 4 i 6 tej ustawy. Takie stanowisko zostało wyrażone także w uchwale siedmiu sędziów z dnia 17 czerwca 1993 r. I PZP 2/93 /OSN 1994 nr 1 poz. 1/, które w pełni podziela obecny skład. Chodzi więc o to, że skoro samorząd terytorialny jest wyposażony także w kompetencje prawotwórcze realizowane w zakresie wyznaczonym postanowieniami art. 40 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, a więc mające znaczenie lokalne, to powinny być brane pod uwagę wyłącznie zadania związków zawodowych wykonywane w skali lokalnej, a więc odnoszące się do tej części społeczności lokalnej, której praw i interesów powinien bronić ruch związkowy. Takie zadania - realizowane właśnie zarówno w skali kraju, jak i na szczeblu lokalnym - wymienione zostały w cytowanych wyżej - art. 1 ust. 1 i art. 4 i 6 ustawy o związkach zawodowych. Biorąc pod uwagę zadania wymienione w tych przepisach, należy przyjąć, że chodzi o reprezentację i obronę praw, interesów zawodowych i socjalnych ludzi pracy, ochronę ich godności, interesów materialnych i moralnych, zbiorowych i indywidualnych, o tworzenie korzystnych warunków pracy, bytu i wypoczynku. O ile w delegacji ustawowej do wydania aktu wykonawczego określi się sprawy przekazane do unormowania organowi samorządu terytorialnego, które wprost będą odnosić się do praw i interesów ludzi pracy wymienionych w powołanych przepisach, to będzie istniał ustawowy obowiązek zasięgania opinii związków zawodowych.

Strona 1/2