Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie wymiaru cła od napojów~1/ uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w W. ;~2/ zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł na rzecz skarżącej Spółki Akcyjnej "M." w W. kwotę 11
Tezy

Interpretacje Rady Współpracy Celnej w Brukseli udzielane na podstawie art. III lit. "d" Konwencji sporządzonej w Brukseli dnia 15 grudnia 1950 r. i przyjętej do stosowania i zachowania w oświadczeniu Rady Państwa z dnia 6 czerwca 1974 r. /Dz.U. 1978 nr 11 poz. 43/ i oświadczeniu Rządowym z dnia 30 marca 1978 r. /Dz.U. 1978 nr 11 poz. 44/ mają dla polskich organów celnych charakter wykładni wiążącej, która winna być przestrzegana w toku orzekania o wymiarze należności celnych, jednakże z zasady nie mogą stwarzać wyłącznej podstawy do wzruszenia ostatecznych decyzji w przedmiocie wymiaru cła w trybie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa z powodu rażącego naruszenia prawa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Spółki Akcyjnej "M." w W. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 3 września 1992 r. w przedmiocie wymiaru cła od napojów

1/ uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w W. z dnia 7 kwietnia 1992 r.;

2/ zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł na rzecz skarżącej Spółki Akcyjnej "M." w W. kwotę 110.000 zł tytułem zwrotu kosztów wpisu od skargi.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 4 lipca 1991 r. Dyrektor Urzędu Celnego w W. wymierzył skarżącej Spółce cło w kwocie 29.023.000 zł z tytułu sprowadzonych z zagranicy napojów "Orange limoniade" i "Zitrone limoniade". Należność ta została uiszczona.

Prezes Głównego Urzędu Ceł, działając w trybie nadzoru, decyzją z dnia 30 marca 1992 r., wydaną na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, stwierdził nieważność powyższej decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w W.

Podstawą stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w W. było naruszenie taryfy celnej na napoje, wprowadzonej w par. 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 75 poz. 448/.

Według poz. 22.02 taryfy celnej kodu HS 2202.10 stawką celną 20 proc. objęte były "wody włącznie z wodami mineralnymi i gazowanymi, zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego albo aromatyzowane"; natomiast zgodnie z kodem HS 2202.90 pozostałe wody objęte są stawką celną 25 proc.

Zdaniem organu nadzoru zawartość w napojach jakichkolwiek innych składników poza cukrem i aromatem wyłącza ich klasyfikację do pozycji 2202.10 i daje podstawę do zaklasyfikowania napoju do kodu HS 2202.90 według stawki celnej 25 proc. Organ celny powołał się w tej mierze na interpretację Dyrekcji Nomenklatury i Klasyfikacji RWC w Brukseli w piśmie z dnia 29 kwietnia 1991 r. nr 91.213-N/F1; stwierdzono tam, że napoje zawierające nie tylko osłodzoną i aromatyzowaną wodę, lecz będące mieszankami różnych składników, należy klasyfikować do podpozycji 2202.90 taryfy celnej.

Decyzją z dnia 7 kwietnia 1992 r. Dyrektor Urzędu Celnego w W. dokonał wymiaru cła od sprowadzonych napojów /oranżady i lemoniady/ w wysokości 36.287.000 zł, a na skutek odwołania Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji decyzją z dnia 3 września 1992 r., wydaną na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/ i par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 75 poz. 448/ w trybie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Spółka Akcyjna "M." wniosła o uchylenie decyzji organów celnych i wyjaśniła, że interpretacja taryfy celnej przez Dyrekcję Nomenklatury i Klasyfikacji RWC w Brukseli została przez tę Dyrekcję zmieniona, co zostało opublikowane w "Przeglądzie Podatkowym" nr 7 z 1992 r. na stronach 22 i 23.

Według pisma Sekretariatu Dyrekcji Nomenklatury i Klasyfikacji RWC w Brukseli z dnia 24 kwietnia 1992 r. Komitet Zharmonizowanego Systemu RWC na 9 sesji w kwietniu 1992 r. aneksem H/3 do Dokumentu 37.380E w wyniku głosowania większością głosów przyjął, że napoje, jak lemoniada, oranżada i cola, należy klasyfikować do towarów objętych kodem HS 2202.10.

W odpowiedzi na skargę Prezes Głównego Urzędu Ceł wniósł o jej oddalenie i wyjaśnił, że pierwsza interpretacja Rady Współpracy Celnej z dnia 29 kwietnia 1991 r. była zgodna z brzmieniem taryfy celnej i ma zastosowanie do odprawy celnej towaru sprowadzonego przez skarżącą Spółkę z zagranicy dnia 4 lipca 1991 r. Zmiana treści interpretacji w kwietniu 1992 r. nie może być zastosowana do odpraw celnych dokonanych przed jej wydaniem.

Strona 1/2