1. Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122/ wobec takich przedsiębiorstw nie utraciło mocy obowiązującej rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. 1969 nr 1 poz. 1 ze zm./.
2. Jeżeli użytkowanie konkretnej nieruchomości państwowej zostało prawidłowo ustanowione na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 października 1958 r. w sprawie zasad i trybu przekazywania w ramach administracji państwowej przedsiębiorstw, instytucji oraz zakładów, nieruchomości i innych obiektów majątkowych /Dz.U. 1970 nr 28 poz. 255/, w stosunku do tej samej nieruchomości nie może być zastosowany tryb przekazywania przewidziany w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. 1969 nr 1 poz. 1 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Kombinatu Budowlanego w B. na decyzję Wojewody Wałbrzyskiego z dnia 30 grudnia 1983 r. w przedmiocie wygaśnięcia użytkowania nieruchomości zabudowanej.
Na wniosek Przedsiębiorstwa Usług Socjalnych Budownictwa w K. Naczelnik Miasta i Gminy w K. Z., decyzją z dnia 4 października 1983 r. nr 7013/53/83, stwierdził wygaśnięcie prawa użytkowania przez Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego w B. państwowej nieruchomości z zabudowaniami, o powierzchni 4,86 ha, położonej we wsi J., i orzekł o przekazaniu części tej nieruchomości o powierzchni 4,61 ha, zabudowanej domem wczasowym, na rzecz Przedsiębiorstwa Usług Socjalnych Budownictwa w K., a działki gruntu rolnego o powierzchni 0,25 ha - na rzecz Państwowego Przedsiębiorstw Hodowlanego w Sz. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że zasadniczą część nieruchomości przekazano już wnioskodawcy zarządzeniem Naczelnego Dyrektora Ś-kiego Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego w K. z dnia 30 marca 1974 r. Ponieważ jednak nie dokonano formalnych czynności związanych ze zmianą użytkownika, to konieczne było uregulowanie stanu prawnego nieruchomości przez wydanie decyzji na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. 1969 nr 1 poz. 1 ze zm./.
Odwołując się od tej decyzji, Kombinat Budowlany w B. /następca prawny Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Miejskiego w B./ wskazał tylko na poczucie pokrzywdzenia spowodowanego rozstrzygnięciem, które w okresie wprowadzenia w życie reformy gospodarczej znacznie utrudnia planowaną działalność socjalną. Nie wspomniał natomiast o argumentach natury prawnej, przemawiających przeciw zaskarżonej decyzji.
Działający z upoważnienia Wojewody Wałbrzyskiego dyrektor Wojewódzkiego Biura Geodezji i Terenów Rolnych - w wyniku rozpatrzenia powyższego odwołania - uchylił decyzję Naczelnika i umorzył w tej sprawie postępowanie pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego z dnia 30 grudnia 1983 r. /nr GTK.on.46-462/9/83/ przyjęto, że nieruchomość prawidłowo i skutecznie przekazano zarządzeniem Naczelnego Dyrektora Ś-kiego Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego z 1974 r. na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 października 1958 r. w sprawie zasad i trybu przekazywania w ramach administracji państwowej przedsiębiorstw, instytucji oraz zakładów, nieruchomości i innych obiektów majątkowych /Dz.U. 1970 nr 28 poz. 225/, wobec czego nie było podstaw do ponownego rozstrzygania o tej nieruchomości z zastosowaniem przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r.
Zaskarżając decyzję Wojewody Wałbrzyskiego do Naczelnego Sądu Administracyjnego, Kombinat Budowlany w B. powołał się na nie występujący w kodeksie postępowania administracyjnego przepis art. 150 par. 2 pkt 7 i wnosił o jej uchylenie jako opartej na stanie prawnym nie istniejącym w czasie orzekania. Dopiero w skardze Kombinat ujawnił decyzję Generalnego Dyrektora Ś-kiego Zjednoczenia Budownictwa Mieszkaniowego w K. z dnia 1 sierpnia 1981 r., przekazującą sporną nieruchomość ponownie skarżącemu Kombinatowi, który zatem jest obecnie prawnym jej użytkownikiem. W tej sytuacji - zdaniem Kombinatu - organ odwoławczy mógł uchylić, bądź utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję I instancji, nie mógł jednak umorzyć postępowania jako bezprzedmiotowego.