Okoliczność, że nie została wydana przewidziana w art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ decyzja, stwierdzająca nabycie przez gminę własności mienia, obejmującego urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne miasta, nie stwarza przeszkody do ustalania przez radę gminy opłat za wodę i odprowadzone ścieki w trybie par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./, jeżeli na podstawie umowy, porozumienia lub protokołu zdawczo-odbiorczego gmina przejęła miejscowe urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne w faktyczne władania i urządzenia te eksploatuje.
Uchwałą z dnia 12 października 1993 r. w sprawie ustalenia wysokości opłat za wodę i odprowadzanie ścieków Rada Miejska w Ś. ustaliła ceny:
1/ za wodę pobieraną z urządzeń zaopatrzenia miasta w wodę /par. 1/ - dla gospodarstw domowych w kwocie 2.800 zł za 1 m3
- dla pozostałych odbiorców w kwocie 7.200 zł za 1 m3
2/ za wprowadzone ścieki do zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych /par. 21 - dla gospodarstw domowych w kwocie 2.400 zł za 1 m3
- dla pozostałych odbiorców w kwocie 5.800 zł za 1 m3.
W par. 4 uchwały postanowiono, że uchwała wchodzi w życie z dniem 1 października 1993 r. i podlega podaniu do publicznej wiadomości poprzez rozplakatowanie na tablicach ogłoszeń.
Uchwała podjęta została na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i par. 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzenia ścieków.
Rozstrzygnięciem nadzorczym Wojewoda J. na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie terytorialnym stwierdził nieważność tej uchwały. Zdaniem wojewody stawki opłat za wodę i ścieki ustala podmiot reprezentujący właściciela urządzeń zaopatrzenia w wodę. Miasto Ś. nie jest właścicielem urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych i wobec tego Rada Miejska w Ś. nie jest uprawniona do określenia opłat za wodę i ścieki.
Dotychczas nie została jeszcze wydana decyzja o przekazaniu gminie miejskiej Ś. urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych w mieście. (...) Rada Miejska w Ś. postanowiła zaskarżyć do Naczelnego Sądu Administracyjnego rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wniesionej przez Burmistrza Miasta Ś. wyjaśniono, że wszystkie urządzenia oczyszczające ścieki na terenie miasta zostały przekazane gminie decyzją Wojewody z dnia 30 kwietnia 1991 r. i decyzją z dnia 8 maja 1992 r. Ponadto gmina jest właścicielem ujęcia wody, które zbudowane zostało przez gminę i jest przez nią eksploatowane. Ujęcie to nie pozostawało nigdy w zarządzie Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągowego i Kanalizacji.
Do skargi Burmistrz Miasta załączył odpisy decyzji Wojewody z dnia 30 kwietnia 1991 r. i 8 maja 1992 r. Z aktów tych wynika, że na zasadzie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych, stwierdzone zostało nabycie przez Gminę S. oczyszczalni ścieków i innych nieruchomości związanych z urządzeniami kanalizacyjnymi.
Nadto z przedłożonej umowy użyczenia z dnia 1 września 1993 r. wynika. że Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji przekazało Gminie Ś. na warunkach użyczenia nieruchomości, obiekty i urządzenia, pozostające w zarządzie Przedsiębiorstw, a służące zaopatrzeniu w wodę Gminy S. i odprowadzaniu ścieków z tej gminy. W par. 3 ust. 2 umowy postanowiono, że w wypadku wydania decyzji o komunalizacji przedmiotu umowy na rzecz biorącego w używanie umowa wygasa automatycznie.