1. Zasady promulgacji i uzyskiwania mocy obowiązującej aktów prawnych ogłaszanych w Dzienniku Ustaw R.P. nie mają zastosowania do przepisów prawa miejscowego.
2. Nadanie uchwale organu gminy mocy wstecznej w stosunku do daty jej ogłoszenia jest jaskrawym naruszeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i stanowi podstawę do stwierdzenia jej nieważności.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Wojewody W-kiego na uchwałę Rady Miasta i Gminy w T. z dnia 31 stycznia 1991 r. w przedmiocie ustalenia stawek podatku od posiadania psów i na podstawie art. 207 par. 3 Kpa stwierdził nieważność postanowień par. 7 zaskarżonej uchwały.
Uchwałą nr X/54/91 z dnia 31 stycznia 1991 r. w sprawie podatku od posiadania psów, wydaną na podstawie art. 13 i 14 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ oraz art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, Rada Miasta i Gminy w T. ustaliła stawkę podatku od każdego posiadanego psa w wysokości 40 000 zł rocznie.
W par. 7 uchwały postanowiono, że "uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia (...) z mocą obowiązującą od 1 stycznia 1991 r.".
Powyższą uchwałę zaskarżył do Naczelnego Sądu Administracyjnego Wojewoda W-ki, zarzucając niezgodność jej 7 z art. 42 ust. 2 ustawy o samorządzie terytorialnym oraz art. 14 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, albowiem przepisy gminne, w tym także dotyczące wysokości stawek podatku od posiadania psów, nie mogą wejść w życie wcześniej niż z dniem ogłoszenia, a kwestionowanej uchwale nadano moc obowiązującą z datą wcześniejszą. W konsekwencji skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w omawianej części, jako niezgodnej z prawem.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta i Gminy w T. podniosła, że sformułowanie par. 7 uchwały nawiązuje do art. 24 cytowanej ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, który stanowi, że ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do należnych podatków od początku 1991 r. A zatem brzmienie par. 7 uchwały nie jest sprzeczne z prawem, wobec czego skarga, jako bezzasadna, powinna ulec oddaleniu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Do promulgacji ustaw, dekretów z mocą ustawy i rozporządzeń wydanych na podstawie upoważnienia ustawowego służy Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, do którego mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" /Dz.U. nr 58 poz. 524 ze zm./. Zgodnie z art. 4 tej ustawy akty prawne ogłaszane w Dzienniku wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że co innego wynika z ich treści. Zasady promulgacji i uzyskiwania mocy obowiązującej aktów prawnych ogłaszanych w Dzienniku Ustaw nie mają zastosowania do przepisów prawa miejscowego. Dlatego powołanie się przez Radę Miasta i Gminy w T. na analogię z art. 24 cytowanej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest nietrafne i bezpodstawne.
O zasadach i sposobie ogłaszania przepisów gminnych stanowi art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. W art. 42 ust. 2 tej ustawy uregulowano kwestię mocy obowiązującej przepisów gminnych, stanowiąc, że "wchodzą one w życie z dniem ogłoszenia, o ile nie przewidują wyraźnie terminu późniejszego". Wobec tego nadanie uchwale organu gminy mocy wstecznej w stosunku do daty jej ogłoszenia jest jaskrawym naruszeniem postanowień art. 42 ust. 2 tej ustawy i stanowi podstawę do stwierdzenia jej nieważności w omawianym zakresie z mocy art. 93 ust. 1 powołanej ustawy.
Z powyższych względów, na podstawie art. 207 par. 3 Kpa w związku z art. 216 a par. 1 Kpa, orzeczono jak w sentencji.