oddala skargi.
Kolegium Odwoławcze trafnie przyjęło, że przepis art. 146 par. 2 Kpa przewiduje szczególny przypadek zakazu uchylania decyzji mimo zaistnienia przesłanek określonych w art. 145 par. 1 Kpa, jeżeli w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej.
O zaistnieniu takiej sytuacji decyduje materiał dowodowy zgromadzony w pierwotnym postępowaniu wyjaśniającym i postępowaniu wznowionym - jeżeli takie było niezbędne - oraz prawidłowość zastosowania do ustalonego stanu faktycznego, obowiązujących w czasie podejmowania decyzji, przepisów prawa materialnego.
Działki zabudowane garażami skarżących nie zostały ujęte w wykazach, o jakich mowa w par. 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 75/, wobec czego nie mogły być oddane w użytkowanie wieczyste.
Ustalenie tych działek w wykazach gruntów przewidzianych do oddania osobom fizycznym w tego rodzaju użytkowanie stanowiło też warunek realizacji uprawnienia, o jakim mowa w art. 23 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./, według którego osobom, które wybudowały na podstawie pozwolenia na budowę garaże na gruntach państwowych, przysługiwało pierwszeństwo w nabyciu tych gruntów w użytkowanie wieczyste oraz garaży, jeśli przeszły na własność Państwa.
Złożenie przez skarżących stosownych wniosków już w dniu 17 października 1989 r. nie mogło zatem mieć istotnego znaczenia.
Stąd też oddanie spornej nieruchomości w użytkowanie wieczyste zainteresowanej Spółdzielni nie powinno budzić zastrzeżeń.