Użytkownik lokalu z mocy ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym i innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 32 poz. 140/ nie ma uprawnień osób, o których stanowi przepis art. 29 ust. 1 z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/.
skargę oddala w przedmiocie odmowy zameldowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Sąd sprawuje kontrolę w zakresie swej właściwości pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej - art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Sąd wszczyna postępowanie na podstawie skargi wniesionej przez uprawniony podmiot, uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy kto ma w tym interes prawny - stanowi o tym przepis art. 33 cytowanej ustawy o NSA.
Wnosząca skargę nie ma w sprawie niniejszej interesu prawnego w rozumieniu materialnego prawa administracyjnego - w sprawie niniejszej przepisów ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych - art. 29 ust. 1.
Skarżąca nie należy do kręgu osób wymienionych w tym przepisie, mogących potwierdzić fakt pobytu osoby zgłaszającej pobyt stały lub czasowy, ani też wskazać czy osobie tej przysługuje uprawnienie do przebywania w lokalu.
Skarżąca jest z mocy umowy (...) przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego użytkownikiem działki gruntu rolnego o pow. 0,3 ha, lokalu mieszkalnego i pomieszczeń gospodarskich w rozmiarze niezbędnym, do zaspokojenia jej potrzeb.