Przesłanka prowadzenia działalności gospodarczej jako przyczyna decydująca o udzieleniu lub przedłużeniu zezwolenia na zamieszkanie w Polsce /art. 17 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach - Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ może być przedmiotem badania i oceny. W szczególności pod kątem widzenia czy nie jest to działalność fikcyjna, czy czysto formalna. Ocena taka oczywiście zawiera w sobie elementy uznaniowości i wymaga wykazania przez organ administracyjny faktycznych przesłanek rozumowania i jest poddana kontroli sądu administracyjnego z tego punktu widzenia, jak również z punktu widzenia poprawności wnioskowania.
W tej sytuacji zarzut skargi, iż decyzja powołuje się na nie wymienioną w art. 17 ustawy z 1997 r. o cudzoziemcach dodatkową przesłankę "przynoszenia korzyści" z tytułu pobytu skarżącej w Polsce, nie jest trafny. Chodzi tu nie o wskazywanie dodatkowej przesłanki, lecz o ocenę związków skarżącej z Polską poprzez przesłankę istniejącą, tj. o ocenę prowadzenia przez nią działalności gospodarczej /art. 17 ust. 2 wskazanej ustawy/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Nguyen T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 sierpnia 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy - oddala skargę.
Nguyen T., obywatelka Republiki Wietnamu zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 sierpnia 2000 r., którą na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 i ust. 3 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ oraz art. 127 par. 2 i art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymano w mocy decyzję Wojewody z dnia 5 czerwca 2000 r. odmawiającą przedłużenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
W uzasadnieniu decyzji podano, że Nguyen T., w związku z prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalnością gospodarczą, wystąpiła w dniu 13 listopada 1998 r. do Wojewody z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i wydanie karty czasowego pobytu. Z podobnym wnioskiem wystąpił również jej mąż - Tran K. Wojewoda udzielił obojgu przedmiotowe zezwolenia, z terminem ważności do dnia 26 marca 2000 r.
Przed upływem terminu ważności zezwolenia, w dniu 15 grudnia 1999 r., Nguyen T. wystąpiła do Wojewody o przedłużenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
Wojewoda decyzją z dnia 22 lutego 2000 r. odmówił wnioskodawczyni przedłużenia zezwolenia, jednocześnie wyznaczając jej termin do opuszczenia Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 26 marca 2000 r.
W wyniku wniesionego przez Nguyen T. odwołania, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 11 kwietnia 2000 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, zalecając przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego.
Po ponownym rozpatrzeniu wniosku i zebraniu dodatkowego materiału dowodowego, Wojewoda w dniu 5 czerwca 2000 r. wydał decyzję odmawiającą cudzoziemce przedłużenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jednocześnie określając termin opuszczenia Polski do dnia 20 czerwca 2000 r. Argumentując swoje stanowisko, Wojewoda podał, że prowadzona przez wnioskodawczynię działalność gospodarcza zamiast dochodu przynosi straty. W 1999 r. dochód Spółki z o.o. "P." w okresie od 1 stycznia do 30 listopada wynosił - 13.062,77 zł, zaś w okresie czterech pierwszych miesięcy 2000 r. przyniósł stratę w wysokości - 12.408,04 zł. Kapitał zakładowy spółki wynosi 4.000 zł i jest to ustawowe minimum przewidziane dla spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Nguyen T. otrzymuje miesięczne wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę w charakterze wiceprezesa zarządu w wysokości 1.000 zł miesięcznie. Wynajmuje mieszkanie, za które ponosi miesięczną opłatę 500 zł, zatem deklarowane przez cudzoziemkę dochody nie wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania. Wnioskodawczyni, mimo wezwania jej do złożenia, nie przedstawiła dokumentów potwierdzających fakt wywiązywania się przez nią z obowiązku podatkowego od osób fizycznych. W materiale dowodowym znajdują się dokumenty dotyczące rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej przez spółkę. Wnioskodawczyni, pomimo upływu terminu ważności zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony i upływu terminu ważności wizy pobytowej oraz bez zameldowania przebywa nadal na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czym narusza art. 5 i art. 26 ustawy o cudzoziemcach.