1. Dobro intelektualne zmaterializowane w nośniku /książka, płyta, taśma/, objęte licencją, przekraczające w imporcie granicę, musi być traktowane z punktu widzenia prawa celnego jak towar, a jego wartość musi uwzględniać wartość udzielonej licencji /art. 30c ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.
2. Art. 51 ust. 3 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. nr 24 poz. 83/ nie reguluje kwestii wartości nośników, na jakich umieszczono dobro niematerialne, a w szczególności tego, że wartość ta musi obejmować odpowiednią część opłat za udzieloną licencję.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "S." Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 19 stycznia 1999 r. (...) w przedmiocie wymiaru cła - skargę oddala.
"S.", spółka z o.o., występująca w niniejszej sprawie jako Skarżący, sprzedawała w Polsce płyty kompaktowe z muzyka rozrywkową, które tłoczono na zlecenie Skarżącego w Czechach, przez firmę E. Import tych nośników już po wykonaniu usługi następował do Polski, gdzie płyty miały być sprzedane w handlu detalicznym. Przekroczenie granicy przez ten towar wymagało wniesienia opłat celnych. Ich ustalenie w niniejszej sprawie nastąpiło w dokumencie administracyjnym (...) z 7 sierpnia 1996 r., na podstawie przedstawionej przy zgłoszeniu celnym faktury kontrahenta czeskiego. W wyniku kontroli dokonanej u Skarżącej już po dokonaniu ostatecznej odprawy celnej wytłoczonych płyt kompaktowych odkryto natomiast faktury wskazujące, że Skarżący płacił opłaty licencyjne za prawa pokrewne /prawa fonograficzne za zwielokrotnienie i dystrybucję nagrań na terenie Polski/ za nagrania objęte m.in. dostawą nośników wytłoczonych w Czechach i sprowadzonych do Polski. Prawami tymi dysponowała firma brytyjska 4 AD L. i ona, na podstawie umowy z 10 kwietnia 1995 r. ze Skarżącą, udzieliła licencji na reprodukcję i dystrybucję nagrań. Rozliczenie następowało wedle liczby faktycznie sprzedanych w Polsce egzemplarzy nagrań, przy stawce 15 procent ceny pojedynczego nośnika. W tej sytuacji organy administracji celnej uznając, iż opłaty licencyjne powiększają, zgodnie z art. 23 ust. 1, 26 ust. 1, art. 30 c ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, wartość celną towaru, wznowiły postępowanie, ponieważ wymiar cła za import wytłoczonych w Czechach płyt nie uwzględniał w wartości celnej wspomnianych opłat licencyjnych.
Okoliczność, że Skarżący opłaty te był zobowiązany ponosić, nie była bowiem znana organom celnym, które zostały poinformowane przy odprawie, że import płyt tłoczonych w Czechach nie wiąże się z żadnymi opłatami tego rodzaju. Organy administracji celnej zatem uznały, iż konieczność poniesienia opłat licencyjnych na rzecz brytyjskiej formy jest istotną okolicznością nieznaną administracji celnej w momencie wydawania decyzji ostatecznej zawartej w dokumencie SAD i po wznowieniu postępowania Dyrektor Urzędu Celnego w W. wydał decyzję z 20 lutego 1997 r., (...), mocą której dokonano zmiany wartości celnej towaru przez doliczenie do nich wartości opłat licencyjnych wynikających z faktur ujawnionych w czasie kontroli, oznaczonych numerami 403114, 404616, 401363, i odpowiadających opłatom za nagrania objęte dostawą nośników, w ramach partii towaru objętej uchyloną decyzją. Decyzja wydana w wyniku wznowienia została następnie utrzymana w mocy przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł, decyzją z 19 stycznia 1999 r., (...), zaskarżoną w niniejszej sprawie.
Organy administracji celnej przyjęły, iż posiadanie licencji na korzystanie z nagrań i "taśm matek" stanowiło podstawę "wprowadzenia ich do obrotu", w rozumieniu art. 51 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; okoliczność natomiast gdzie zostały wytłoczone płyty - jest sprawą obojętną. Organy administracji celnej powoływały się na Konwencję Berneńską o ochronie dzieł literackich i artystycznych /wiążąca Polskę od 22 października 1994 r./. W odpowiedzi na skargę wskazano, iż obowiązek poniesienia opłaty licencyjnej istnieje niezależnie od tego kto /sam Skarżący w Polsce, czy usługodawca za granicą/ wytłoczy nośniki. "Cała zapłacona przez Stronę kwota wynikła z ujawnionych faktur była dodatkowym dochodem dla angielskiej firmy, a kosztem dla "S.". Zgodnie więc z art. 30c ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo celne należało ją doliczyć do wartości celnej importowanego towaru.