1. Pełnomocnikiem procesowym strony, będącej podmiotem gospodarczym, w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym dotyczącym sprawy z zakresu działalności gospodarczej tego podmiotu może być z ramienia spółki lub spółdzielni z udziałem adwokatów lub radców prawnych, działającej na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, jedynie adwokat lub radca prawny.
2. Zasada ochrony praw nabytych, wyprowadzana w naszym systemie prawnym z treści art. 1 Konstytucji RP, określającego Polskę jako demokratyczne państwo prawne, dotyczy jedynie uprawnień nabytych zgodnie z prawem.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę "P.-C." Spółki z o.o. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 14 kwietnia 1992 r. w przedmiocie wymiaru cła.
Decyzją z dnia 27 lutego 1992 r. nr 1404107/001705, zawartą w jednolitym dokumencie administracyjnym SAD, Dyrektor Urzędu Celnego w W. wymierzył cło od sprowadzonych z zagranicy przez Spółkę z o.o. "P.-C." surowców do produkcji ciast i folii do opakowań.
W odwołaniu od tej decyzji Spółka "P.-C." wnosiła o jej uchylenie, zarzucając naruszenie art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/ w związku z art. 30 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325/. Skarżąca twierdziła, że jako spółka z udziałem kapitału zagranicznego, która ma zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej, korzysta ze zwolnienia od cła od sprowadzanych przez siebie do Polski środków przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, określonej w tym zezwoleniu. Początkowo od sprowadzanych przez nią surowców nie pobierano cła i w toku postępowania o zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej przedstawiła analizę ekonomiczno-finansową, która nie przewidywała obciążeń celnych. W związku z tym wymierzenie obecnie cła stanowi naruszenie zasady trwałości decyzji administracyjnych.
Decyzją z dnia 14 kwietnia 1992 r. nr DPC-II/I-412-451/92/3380 Prezes Głównego Urzędu Ceł utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w W. Prezes Głównego Urzędu Ceł uznał, że powołany przez Spółkę art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym utrzymał jedynie w mocy zwolnienia od cła przysługujące takim spółkom na podstawie art. 30 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych. W związku z tym w dalszym ciągu zwolnieniu od cła podlegają sprowadzane przez spółki z udziałem zagranicznym maszyny, urządzenia, wyposażenie oraz takie środki służące do prowadzenia działalności gospodarczej, które mają z ekonomicznego punktu widzenia charakter środków pracy, a więc służą do przekształcania przedmiotów pracy w procesie działalności gospodarczej, zużywając się stopniowo, a nie w jednym cyklu produkcyjnym lub usługowym. Sprowadzone przez Spółkę surowce do produkcji ciast i folia do opakowań nie mają takiego charakteru.
W skardze na tę decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego Spółka z o.o. "P.-C." wnosiła o jej uchylenie. Skarżąca zarzuciła Prezesowi Głównego Urzędu Ceł naruszenie art. 37 ust. 5 cytowanej ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym i twierdziła, że zwolnieniem od cła na podstawie wyraźnej treści tego przepisu objęte są wszystkie towary, których import mieści się w zakresie przedmiotu działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu. Surowce do produkcji ciast i folii do opakowań mieszczą się w zakresie jej działalności gospodarczej, na którą uzyskała zezwolenie. Ponowiła też zarzut, iż przedstawiona w toku postępowania o zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej analiza ekonomiczna nie uwzględniała cła jako kosztu działalności.