Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura, Sędzia WSA - Beata Blankiewicz-Wóltańska (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak, Protokolant specjalista - Izabela Wrembel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2013 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz r.pr. J. P., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).

Uzasadnienie strona 1/4

Przedmiotem skargi E. M., dalej "skarżąca" lub "strona" jest decyzja Głównego Inspektora Transportu Drogowego, dalej "GITD", z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję nr [...] z dnia [...] listopada 2012 r. wydaną przez GITD w przedmiocie odmowy umorzenia w całości kary pieniężnej.

Przedmiotowa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym

Skarżąca pismem z dnia 4 września 2012 r. wniosła o umorzenie w całości kary pieniężnej w wysokości 9.000 zł nałożonej przez Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] sierpnia 2102 r., nr [...] za naruszenie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 roku, Nr 125, poz. 874 ze zm.).

W uzasadnieniu wniosku wskazała, że nie posiada jakichkolwiek środków pieniężnych i nie jest w stanie spłacić nałożonej kary pieniężnej. Jest zarejestrowana w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku oraz posiada zaległości wobec Urzędu Skarbowego w kwocie 11.630,87 zł oraz wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w kwocie 7.500,00 zł.

Po rozpatrzeniu wniosku decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. GITD odmówił umorzenia w całości kary pieniężnej.

W uzasadnieniu wydanej decyzji organ wskazał, że mimo wykazanych przez skarżącą strat w okresie styczeń 2012 r. - maj 2012 r. w kwocie 4.298,68 zł oraz przedstawienia decyzji Starosty W. o uznaniu za osobę bezrobotną, skarżąca w roku podatkowym 2011 r. uzyskała dochód w kwocie 29.402,08 zł. W konsekwencji w roku podatkowym uzyskała dochód przekraczający wysokość nałożonej kary pieniężnej. W ocenie organu, kryzys ekonomiczny oraz sytuacja materialna strony sama w sobie nie może być uznana za przesłankę umożliwiającą zastosowanie ulgi w postaci umorzenia należności. Organ wskazał, iż strona nie przedstawiła okoliczności ani dowodów wskazujących, iż brak udzielenia ulgi w spłacie należności pieniężnej mógłby przeciwstawić się interesowi publicznemu rozumianemu jako ograniczenie ewentualnych socjalnych wydatków budżetu państwa w związku z odmową udzielenia ulgi. W konsekwencji po przeprowadzeniu analizy wniosku żądanie, strony należy uznać za niezasadne.

Decyzją z [...] lutego 2013 r. organ administracji, ponownie rozpoznając wniosek, utrzymał w mocy decyzję wydaną w I instancji podtrzymując zawarte tam argumenty.

W skardze z dnia 12 marca 2013 r. (data nadania) skarżąca wniosła o ponowne rozpoznanie jej wniosku o umorzenie kary pieniężnej. Skarżąca opisała swoją sytuację finansową i rodzinną. Wskazała, że obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej, jest zarejestrowaną bezrobotną, nie uzyskuje żadnych dochodów, mieszka u rodziców narzeczonego.

W odpowiedzi na skargę GITD wniósł o oddalenie skargi podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Natomiast, w myśl art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. Nr 270 - dalej: p.p.s.a.) sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:

Strona 1/4