Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak, Sędzia WSA - Piotr Kraczowski, Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak (spr.), Protokolant specjalista - Izabela Wrembel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2014 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego "K" Sp. z o. o. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty refundacji wywozowej oddala skargę.
Przedmiotem skargi jest decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej: Minister, organ odwoławczy lub II instancji) z [...] marca 2014 r. ,nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezesa Agencji Rynku Rolnego (dalej: Prezes ARR lub organ I instancji) z [...] grudnia 2013 r., nr [...], dotyczącą wypłaty refundacji wywozowej do wniosku WPR1 o numerze [...] z [...] grudnia 2007 r. ([...]) w wysokości łącznej 2.709,41 zł (do pozycji 5, 6, 7, 8, 9 i 10) oraz odmowy wypłaty refundacji wywozowej do pozycji 1, 2, 3, 4 i 11 ww. wniosku WPR1. Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Dnia [...] grudnia 2007 r. do Agencji Rynku Rolnego wpłynął wniosek (z [...] grudnia 2007 r.) [...] "K." Sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: spółka, skarżąca, strona), nr [...] z [...] grudnia 2007 r. o wypłatę refundacji z tytułu wywozu towaru o kodzie CN [...] w ilości 17.750 kg.
Decyzją z [...] grudnia 2010 r., po przeprowadzeniu u skarżącej kontroli zarejestrowanych w ARR receptur produktów przetworzonych non-aneks I, która to kontrola obejmowała weryfikacje receptur o kodach: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...] Prezes Agencji Rynku Rolnego udzielił refundacji wywozowej do wniosku WPR1 o numerze [...] z [...] grudnia 2007 r. w wysokości łącznej 2.709,41 zł (do pozycji 5, 6, 7, 8, 9 i 10) oraz odmówił wypłaty refundacji wywozowej do pozycji 1, 2, 3, 4 i 11 tego wniosku.
Kontrole receptur [...], [...], [...], [...], [...], [...], przeprowadzone w 2009 r. i 2010 r., zakończone zostały wynikiem pozytywnym.
Natomiast kontrole receptur [...], [...], [...], [...] oraz [...] (pozycje 1-4 i 11 wniosku WPR1) przeprowadzone w latach 2006-2008 wskazywały, że dokumentacja produkcyjna i magazynowa prowadzona przez spółkę uniemożliwiła przeprowadzenie weryfikacji danych zadeklarowanych we wniosku o rejestrację receptury, co w konsekwencji prowadziło do całkowitej odmowy wypłaty refundacji.
Organ sytuację odnoszącą się do receptur z pozycji 1 do 4 i 11 potraktował jako nieumyślne żądanie strony wypłacenia kwoty refundacji wyższej od refundacji stosowanej i w związku z tym zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. a rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz. Urz. WE L 186, s. 1-58 z 17 lipca 2009 r., dalej rozporządzenie nr 612/2009 - weszło w życie z dniem 6 sierpnia 2009 r. zastępując rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/1999 z 15 kwietnia 1999 r.) nałożył karę w wysokości połowy różnicy pomiędzy kwotą refundacji wnioskowanej a kwotą refundacji stosowanej do wywozu faktycznego.
Spółka złożyła [...] stycznia 2011 r. odwołanie od decyzji Prezesa ARR z [...]grudnia 2010 r. zaskarżając wyłącznie jej punkt II, tj. odmowę wypłaty refundacji wywozowej do pozycji 1, 2, 3, 4 i 11 wniosku z [...]grudnia 2007 r.
Skarżąca wnosiła o przekazanie sprawy w tej części do ponownego rozpatrzenia podnosząc, że prowadzona przez nią od 2004 r. dokumentacja produkcyjna i handlowa jest wystarczająca do ustalenia zasadności wniosku o wypłatę refundacji wywozowej.