Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosków o wypłatę refundacji składek na ubezpieczenia społeczne;
Uzasadnienie strona 2/2

W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny (w tym przypadku - postanowienie) konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a- c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm./; powoływanej dalej jako "p.p.s.a."), lub stwierdzenia nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).

Badając niniejszą sprawę w ramach powyższych przepisów i w oparciu o akta sprawy, zgodnie z art. 133 § 1 p.p.s.a., Sąd nie dopatrzył się takich naruszeń prawa, które skutkowałyby koniecznością wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonego postanowienia. W ocenie Sądu zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.

W pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, iż o uprawnieniach i obowiązkach stron postępowania wynikających z przepisów prawa materialnego rozstrzygają organy administracji, co oznacza, że sąd administracyjny nie ma uprawnień do przywrócenia terminu do złożenia wniosków o wypłatę refundacji. Sąd bada bowiem wyłącznie legalność zaskarżonego aktu, nie może natomiast orzekać za organ w sposób merytoryczny przyznając określone uprawnienia lub zwalniając z nałożonych obowiązków. Wszelka zatem argumentacja Skarżącego, nawet jeśli byłaby uzasadniona, nie mogłaby spowodować przywrócenia prawa do refundacji składek na

Sygn.akt V SA/Wa 153/10 ubezpieczenia społeczne.

Mając powyższe na uwadze, na wstępie rozważań należy wyjaśnić, iż na podstawie art.58 § 1 i 2 kpa w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na prośbę zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy dopełnić czynności, dla której określony był termin.

Przesłanki określone w ww. przepisie muszą zostać spełnione łącznie. Zgodnie z utrwalonymi w tej kwestii poglądami doktryny i judykatury uchybienie terminu jest niezawinione wówczas, gdy nawet przy dołożeniu najwyższej staranności strona mogła w terminie dopełnić danej czynności. Przeszkody te zatem muszą mieć charakter zewnętrzny i obiektywny. Należy bowiem przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. Zajęcie stanowiska odmiennego uwzględniającego subiektywny miernik staranności wprowadziłoby do stosunków prawnych element niepewności. Literatura i orzecznictwo do przeszkód uniemożliwiających terminowe dokonanie czynności z uwagi na różnorodność zjawisk życiowych zalicza przerwę w komunikacji, nagłą chorobę strony, która nie pozwala na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar, itp. Natomiast brak winy w uchybieniu terminu można uznać tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Strona więc musi uwiarygodnić swą staranność, jak również fakt, że przeszkoda, która spowodowała niedotrzymanie terminu była od niej niezależna.

Zdaniem Sądu, Organ zasadnie uznał, iż zły stan zdrowia Skarżącego nie może uzasadnić przywrócenia terminu do złożenia wniosków o wypłatę refundacji. Prawidłowość tej oceny potwierdził sam Skarżący wskazując na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2010r., iż "przyczyną niezachowania terminu do złożenia wniosku nie był stan zdrowia, natomiast brak możliwości skontaktowania się z PFRON-em".

Reasumując Sąd podkreśla, iż instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy. Zaskarżone postanowienie jest prawidłowe, zarówno argumentacja skargi, jak i analiza akt sprawy nie ujawniła wad tego rodzaju, które mogłyby mieć wpływ na podjęte rozstrzygniecie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji orzeczenia.

Strona 2/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej