Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie odmowy umorzenia grzywny oraz rozłożenia na raty grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Michał Sowiński (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska - Urbaniak, Sędzia WSA - Beata Blankiewicz - Wóltańska, Protokolant - sekr. sąd. Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia ... czerwca 2014 r. nr ... w przedmiocie odmowy umorzenia grzywny oraz rozłożenia na raty grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz J. S. kwotę ... tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi J.S. z 12 lipca 2014 r. jest decyzja Głównego Inspektora Transportu Drogowego z ... czerwca 2014 r. nr ... utrzymująca w mocy decyzję tegoż organu z ... kwietnia 2014 r. nr ... wydaną w przedmiocie odmowy umorzenia w części oraz rozłożenia na raty grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego kredytowanego w wysokości ... zł.

Powyższe decyzje wydane zostały w następującym stanie faktycznym.

Wnioskiem z 12 marca 2014 r. skarżący zwrócił się o umorzenie w części tj. kwoty ...zł i rozłożenie na raty ... zł pozostałej części grzywny nałożonej w drodze w drodze mandatu karnego kredytowanego. W uzasadnieniu wniosku podniósł, iż jest jedynym żywicielem rodziny i jego skromne wynagrodzenie zaledwie wystarcza na bieżące potrzeby.

Wniosek ten - na wezwanie organu - skarżący uzupełnił o wyjaśnienia dotyczące jego możliwości płatniczych.

Decyzją z ... kwietnia 2014 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego orzekł o odmowie umorzenia w części oraz odmowie rozłożenia na raty grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego kredytowanego. W jego ocenie nie zachodzą przesłanki zastosowania ulgi w postaci umorzenia w części i rozłożenia na raty zaległości. Fakt oświadczenia trudnej sytuacji materialnej nie może bowiem samoistnie przesądzać o konieczności zastosowania wnioskowanych ulg.

Pismem z 12 maja 2014 r. skarżący zwrócił się o ponowne rozpatrzenie sprawy wnosząc o umorzenie w części tj. kwoty ... zł i rozłożenie na raty pozostałej części grzywny. W uzasadnieniu pisma podkreślił, iż w jego sprawie nadzwyczajną okolicznością jest bez wątpienia niepełnosprawność żony, która to okoliczność rzutuje w sposób zasadniczy na możliwości zarobkowe rodziny skarżącego w sposób diametralny je ograniczając.

Po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zaskarżoną decyzją z ... czerwca 2014 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję wydaną w I instancji.

W uzasadnieniu organ przytoczył przepisy prawa mające zastosowanie w sprawie, ponadto stwierdził, że ze zgromadzonej dokumentacji wynika, iż po uiszczeniu miesięcznych opłat w budżecie domowym nie pozostaje żadna kwota wolnych środków. Zatem udzielenie ulgi w postaci rozłożenia na raty kary grzywny byłoby bezcelowe i prawdopodobnie nie stworzyłoby sytuacji, w której dłużnik byłby w stanie uiścić nałożoną grzywnę. W ocenie organu nie zachodzą również przesłanki do umorzenia należności w części. Stwierdzono, iż za udzieleniem ulgi nie przemawiają uzasadnione względy społeczne i gospodarcze, czy też interes Skarbu Państwa.

Pismem z 12 lipca 2014 r. skarżący wniósł skargę na ww. rozstrzygnięcie organu II instancji. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenia przepisów art. 7 i 80 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, z późn. zm.); dalej: k.p.a. co doprowadziło do naruszenia art. 57 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.); dalej: u.f.p. oraz przepisów art. 6, 8 i 107 k.p.a. poprzez naruszenie przepisów obowiązującego prawa w zakresie uzasadnienia faktycznego i merytorycznego rozstrzygnięcia.

Strona 1/5