Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Danuta Dopierała, Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska-Szary, Asesor WSA - Joanna Gierak-Posiadły (spr.), Protokolant - Anna Wiśniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2009 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2008r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczeń o pomocy de minimis 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz P. Sp. z o.o. z siedzibą w L. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej przez P. Spółkę z o.o. w L. jest postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z [...] sierpnia 2008 r. nr [...].
Zaskarżonym orzeczeniem, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 oraz 219 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.), Minister Pracy utrzymał w mocy postanowienie Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z [...] maja 2008 r. o odmowie wydania zaświadczenia o pomocy de minimis, wydane w następującym stanie faktycznym:
Pismem z 2 sierpnia 2007 r. oraz z 20 września 2007 r. P. Spółka z o.o. w L. zwróciła do PFRON o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis.
W uzasadnieniu powyższych wniosków Spółka wskazała, że otrzymała pomoc w formie różnicy pomiędzy kwotą miesięcznych dofinansowań a kwotą wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych na podstawie art. 26a ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.; tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy de minimis przedsiębiorcom prowadzącym zakłady pracy chronionej (Dz. U. Nr 76, poz. 496). Pomoc ta została przeznaczona na przygotowanie stanowisk pracy, w szczególności na zakup i modernizację maszyn i urządzeń do indywidualnych potrzeb wynikających z psychofizycznych możliwości osób niepełnosprawnych, zgodnie z § 3 pkt 12 ww. rozporządzenia Rady Ministrów. W każdym z ww. wniosków Spółka wskazała po kilka wydatków poniesionych ze środków, o których mowa w art. 26a ust. 5 pkt 2 ustawy o rehabilitacji (w okresie od 13 lipca 2007 r. do 19 września 2007 r.) w łącznej kwocie 54.599,46 zł i przeznaczonych na powyżej wskazany cel.
Do złożonych wniosków Spółka załączyła m.in. kserokopie faktur zakupu i umów o dzieło oraz wyciągów z konta bankowego zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (w skrócie: zfron).
W piśmie datowanym na 6 marca 2008 r. (data wpływu do organu - 21.04.2008 r.), złożonym na wezwanie organu z 20 marca 2008 r. Spółka przede wszystkim wyjaśniła, iż zakupy wg faktur z [...].08.2004 r., [...].04.2007 r., [...].04.2007 r., [...].08.2007 r., [...].07.2007 r. i [...].05.2007 r. zostały dokonane w terminach wcześniejszych i przyjęte do magazynu jako zapas bez konkretnego w danej chwili przeznaczenia. W okresie realizacji indywidualnego programu rehabilitacyjnego potrzebne materiały znajdujące się w magazynie zostały z niego pobrane. Wartość tych materiałów w dniu pobrania z magazynu została sfinansowana z rachunku zfron. Pozwoliło to -jak podała Spółka- na wykorzystanie zapasów magazynowych i nie angażowanie nowych środków finansowych z rachunku obrotowego. W załączeniu do tego pisma Spółka przekazała dokumenty potwierdzające wydanie z magazynu materiałów wg powyższych faktur.
Postanowieniem z [...] maja 2008 r. Prezes Zarządu PFRON odmówił Spółce P. wydania zaświadczeń o pomocy de minimis na łączną kwotę 37.107,46 zł.