Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Beata Krajewska (spr.), Sędzia WSA - Barbara Mleczko - Jabłońska, Sędzia WSA - Arkadiusz Tomczak, Protokolant st. sekr. sąd. - Marcin Kwiatkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi W. S.A. z siedziba w Ł. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych; oddala skargę.
Po rozpatrzeniu odwołania W. S.A. w K. od decyzji Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] stycznia 2015 r., znak: [...] Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu własnej decyzji organ odwoławczy przywołał m.in. następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Decyzją z dnia [...] stycznia 2015 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych odmówił Stronie wypłaty miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych za miesiąc styczeń 2013 r.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że W. S.A. w dniu [...] grudnia 2012 r. złożyła w Sądzie Rejonowym dla miasta W. oświadczenie o wszczęciu postępowania naprawczego w trybie art. 494 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze, natomiast w dniu [...] stycznia 2013 r. dokonano wpisu postępowania naprawczego do Krajowego Rejestru Sądowego. Postanowieniem z dnia [...] maja 2013 r. Sąd Rejonowy w W., X Wydział Gospodarczy zatwierdził przyjęty przez wierzycieli układ. Zdaniem organu przyjęcie układu nie powoduje zakończenia postępowania naprawczego, ponieważ jego zakończenie następuje dopiero w chwili, gdy przedsiębiorca wykona układ i wszystkie postanowienia planu naprawczego. W ocenie organu pierwszej instancji oświadczenie strony, iż spełnia kryteria kwalifikujące ją do objęcia postępowaniem naprawczym oraz fakt, iż w dniu [...] maja 2013 r. układ taki został zatwierdzony przez sąd potwierdzają, iż na dzień złożenia wniosku za miesiąc styczeń 2013 r. Strona była przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej i pomoc publiczna w postaci dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych nie może zostać udzielona. W związku z powyższym w ocenie organu pierwszej instancji Spółka spełniała przesłanki uznania jej za przedsiębiorstwo zagrożone, o którym mowa w art. 1 ust. 7 lit. c rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 w sprawie wyłączeń blokowych.
Od powyższej decyzji Strona złożyła odwołanie, zaskarżonej decyzji Strona zarzuciła naruszenie:
1) przepisu art. 48a ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych poprzez jego błędne zastosowanie, tj. zastosowanie wyżej wymienionego przepisu do przedsiębiorcy znajdującego się w dobrej sytuacji ekonomicznej;
2) przepisu art. 7 i 77 kpa poprzez nierozpatrzenie całości materiału dowodowego w sprawie oraz pominięcie znacznej części materiału dowodowego mającego wpływ na rozstrzygnięcie bez podania przyczyn;
3) przepisu art. 138 § 2 kpa poprzez niezastosowanie się do wskazań organu II instancji zawartych w decyzji Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 sierpnia 2014 r. uchylającej decyzję Prezesa Zarządu PFRON i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia;
4) przepisu art. 8 i 12 § 1 kpa poprzez prowadzenie postępowania w sposób przewlekły z wykorzystaniem środków dowodowych zbędnych w przedmiotowym postępowaniu (wystąpienie o opinię do UOKIK, który nie posiada prawnych kompetencji do badania sytuacji ekonomicznej podmiotów ubiegających się o dofinansowanie po blisko 1,5 roku prowadzenia postępowania w sprawie) przy jednoczesnym pomijaniu dowodów przedstawionych przez Stronę istotnych dla sprawy, gdyż dotyczących sytuacji ekonomicznej przedsiębiorcy.