Mając na względzie powyższe, tj. dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji w granicach kompetencji przysługujących sądowi administracyjnemu na podstawie ww. ustaw, Sąd uznał, że skarga złożona w przedmiotowej sprawie jest nieuzasadniona, a decyzja Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2009 r., utrzymująca w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2009 r. - odpowiada prawu.
Odnosząc się do zarzutów skargi wskazać należy w pierwszej kolejności, iż prawidłowa jest wykładnia art. 83a ust. 2 u.s.u.s. dokonana przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej w zaskarżonej decyzji. Stosownie do art. 123 u.s.u.s. w sprawach uregulowanych ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Mając na względzie, iż zgodnie z art. 83a ust. 2 u.s.u.s. decyzje ostateczne Zakładu, od których nie zostało wniesione odwołanie do właściwego Sądu, mogą być z urzędu przez Zakład uchylone, zmienione lub unieważnione, na zasadach określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego, należy uznać, iż powyższa regulacja, w zakresie wskazania organu właściwego do stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Zakładu, ma charakter przepisu szczególnego w stosunku do art. 157 § 1 k.p.a., który stanowi, iż właściwy do stwierdzenia nieważności decyzji w przypadkach wymienionych w art. 156 jest organ wyższego stopnia.
Wynika stąd również - jak stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 25 lutego 2003 r. sygn. III KKO 18/02 - że w przeciwieństwie do wznowienia postępowania, które może nastąpić zarówno na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, ewentualne stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej, od której nie wniesiono odwołania do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych następuje jedynie z urzędu. Jest to więc uregulowanie wyraźnie inne od treści art. 157 § 2 k.p.a., który stanowi, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu.
Mając powyższe na uwadze należało stwierdzić, że w zaskarżonej decyzji organ odwoławczy zasadnie uznał, iż postępowanie w sprawie wniosku D. B. o stwierdzenie nieważności decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2007 r. nie mogło zostać wszczęte.
Dodatkowo, należy zauważyć, iż w orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony jest pogląd, że właściwość rzeczowa organu administracyjnego do stwierdzenia nieważności decyzji jest oceniana według przepisów prawa materialnego, które stanowiły podstawę ustalenia właściwości organu przy wydawaniu kwestionowanej decyzji (por. wyrok NSA z 7 lipca 1993 r., I SA 116/93, ONSA 1994, Nr 3, poz. 109). Minister Pracy i Polityki Społecznej prawidłowo określił zatem w zaskarżonej decyzji właściwość rzeczową Zakładu, wynikającą z art. 83a ust. 2 u.s.u.s., który został dodany przez art. 1 pkt 41 ustawy z dnia 18 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 241, poz. 2074), zmieniającej u.s.u.s. z dniem 1 stycznia 2003 r.
Nieuzasadniony jest również zarzut skargi dotyczący naruszenia art. 107 k.p.a. poprzez nie rozstrzygnięcie i brak ustosunkowania się w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji do - podniesionego w odwołaniu i we wniosku o stwierdzenie nieważności -zarzutu naruszenia art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej. Zaznaczyć należy, iż organ odwoławczy utrzymując w mocy na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. podzielił stanowisko organu I instancji, który w uzasadnieniu decyzji z dnia [...] stycznia 2009 r. wskazał, iż w rozpatrywanej sprawie nie wystąpiły żadne merytoryczne przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] maja 2007 r. W szczególności - jak zauważył organ - nieuzasadniony jest zarzut strony co do wydania decyzji z rażącym naruszeniem prawa z tego powodu, że decyzja obejmuje zadłużenie, które uległo przedawnieniu. Kwestia przedawnienia, co należy podkreślić, została rozstrzygnięta decyzją Zakładu z dnia [...] kwietnia 2008 r. i na skutek wniesienia odwołania była przedmiotem postępowania przed Sądem Okręgowym w K. (sygn. akt [...]), który wydał wyrok oddalający odwołanie, co potwierdził sam skarżący na rozprawie przed WSA w dniu 29 września 2009 r. (protokół rozprawy - k. 30 akt sądowych).
Z powyższych względów, na podstawie art. 151 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.