Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Piotr Kraczowski (spr.), Sędzia WSA - Jolanta Bożek, Sędzia WSA - Beata Blankiewicz-Wóltańska, Protokolant - spec. Justyna Macewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2011 r. sprawy ze skargi M. B. na bezczynność Wojewody M. w przedmiocie wniosku o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony 1. zobowiązuje Wojewodę M. do wydania decyzji w sprawie udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w terminie 30 dni od doręczenia organowi prawomocnego wyroku; 2. zasądza od Wojewody M. na rzecz M. B. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
M. B. (zwana dalej: skarżącą) [...] września 2009 r. wystąpiła do Wojewody M. z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej motywując go odbywaniem nauki w Polsce na podstawie art. 53a ust. 1 pkt 1 ustawy z 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r., Nr 234, poz, 1694 ze zm.).
Wojewoda M. decyzją z [...] stycznia 2010 r. Nr [...] odmówił udzielenia skarżącej wnioskowanego zezwolenia.
Od powyższego rozstrzygnięcia skarżąca wniosła odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, wskazując, że skarżąca wraz z matką oraz ojczymem - obywatelem polskim tworzą rodzinę, a jej ojczym zobowiązał się pokrywać wszelkie koszty związane z jej pobytem na terytorium Polski.
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z [...] maja 2010 r. Nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję organu I instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W wytycznych decyzji wskazał, że przy ponownym rozpatrywaniu sprawy należy przede wszystkim na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. wezwać pełnomocnika skarżącej do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez dołączenie do akt sprawy tytułu prawnego do zajmowanego lokalu.
Wojewoda M. pismem z [...] czerwca 2010 r. wezwał pełnomocnika skarżącej w trybie art. 64 § 2 k.p.a. do uzupełnienia w terminie 7 od dnia doręczenia wezwania tytułu prawnego do lokalu, w którym skarżąca przebywa. Powyższe wezwanie zostało doręczone skarżącej [...] czerwca 2010 r., a zatem termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku upłynął [...] czerwca 2010 r. Skarżąca nie uzupełniła ww. braku, w związku z powyższym Wojewoda M. pismem z [...] lipca 2010 r. Nr [...] pozostawił wniosek o udzielenie skarżącej zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony bez rozpoznania.
Skarżąca [...] sierpnia 2010 r. złożyła zażalenie na niezałatwienie przez Wojewodę M. w terminie określonym w art. 35 § 2 k.p.a. wniosku o udzielenie skarżącej zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony poprzez pozostawienie ww. wniosku bez rozpoznania.
Postanowieniem z [...] października 2010 r. Nr [...] Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców orzekł o uznaniu, za nieuzasadnione zażalenia, na niezałatwienie przez Wojewodę M. w terminie określonym w art. 35 § 2 i 3 k.p.a. wniosku o udzielenie skarżącej zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony poprzez pozostawienie go bez rozpoznania.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało zaskarżone przez skarżącą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który postanowieniem z 11 lutego 2011 r. sygn. akt V SA/Wa 46/11 odrzucił skargę jako niedopuszczalną.
Następnie 3 marca 2011 r. skarżąca wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na bezczynność Wojewody M., wnosząc o zobowiązanie Wojewody M. do merytorycznego zakończenia sprawy nr [...] w terminie określonym w art. 35 § 1 k.p.a. oraz zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda M. wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
skarga jest uzasadniona.
Trafny jest zarzut skarżącej co do tego, że po uchyleniu decyzji przez organ II instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania, organ I instancji obowiązany jest ją ponownie rozpoznać i rozstrzygnąć. Stanowisko takie, akceptowane przez doktrynę i orzecznictwo, zajął m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 lutego 1996 r., I SA 2042/94 (niepubl.) wskazując, że: "Po uchyleniu decyzji przez organ II instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania, organ I instancji nie może pozostawić sprawy bez rozpoznania, gdyż na tym etapie nie ocenia już podania (wniosku) od strony formalnej (art. 64 § 2 k.p.a.), ale rozstrzyga sprawę merytorycznie" (por. B. Adamiak/J. Borkowski Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz., VIII wydanie, Wydawnictwo C.H. Beck, teza 8 do art. 138, str. 614).