Sprawa ze skargi na decyzję Komisji Nadzoru Audytowego w przedmiocie kary pieniężnej
Uzasadnienie strona 2/8

Uchwałą z dnia [...] września 2016 r. nr [...] orzekła o nałożeniu na podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych - [...] Sp. z o.o. Sp.k. z siedzibą w S. kary pieniężnej w wysokości [...] złotych.

Od powyższej uchwały spółka wniosła odwołanie, w którym wniosła o jej uchylenie w całości oraz przeprowadzenie dowodu z szeregu dokumentów na okoliczność braku wszechstronnej analizy dokumentacji w przedmiotowej sprawie przez organ I instancji, braku wiarygodności kontroli planowej przeprowadzonej przez KKN w podmiocie uprawnionym w 2014 r., w zakresie przestrzegania przez podmiot uprawniony procedur i norm prawnych. Spółka wyjaśniła m.in., że podstawą wydanej uchwały był obowiązek ustosunkowania się KRBR do każdego z przedstawionych we wniosku KKN zarzutów z osobna, w oparciu o istniejące w tym zakresie dowody, w tym prezentowanych w pismach uzasadniających stanowisko podmiotu uprawnionego. W ocenie spółki brak było podstaw prawnych do przyjęcia, że skarżona przez nią uchwała została wydana na podstawie pełnej dostępnej dokumentacji i w oparciu o wszechstronne zapoznanie się z materią sprawy przez organ I instancji.

Po rozpoznaniu odwołania, skarżoną uchwałą z dnia [...] marca 2017 r. Komisja Nadzoru Audytowego uchyliła w całości uchwałę organu I instancji i nałożyła na spółkę karę pieniężną w wysokości [...] zł. W uzasadnieniu, organ II instancji opisał na wstępie stan faktyczny sprawy, a także przywołał mające zastosowanie w sprawie przepisy ustawy o biegłych rewidentach.

Następnie organ odwoławczy wyjaśnił, że wymiar kary dla podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych zależy od osiągniętego przychodu w poprzednim roku obrotowym z wykonywania czynności rewizji finansowej oraz że nie może ona przekroczyć 250.000 zł. Komisja wskazała, że orzeczona przez organ pierwszej instancji kara pieniężna w wysokości [...] zł, w odniesieniu do przychodu osiągniętego przez spółkę w 2015 r., tj. w roku poprzedzającym rok, w którym zaskarżona uchwała została wydana, jak również w 2016 r. nie przekracza limitu ustawowego.

Organ II instancji wskazał, iż KNA podejmując decyzję o nałożeniu kary pieniężnej na spółkę wzięła w szczególności pod uwagę:

1. szkodliwość naruszenia - z uwagi na wyraźną regulację ustawową, gdyż należy wziąć pod uwagę rodzaj (charakter) i zakres (przedmiotowy) stwierdzonych naruszeń, które to nieprawidłowości i naruszenia zostały opisane w decyzji;

2. możliwości finansowe podmiotu karanego - co ma szczególnie znaczenie głównie w zakresie wymiaru kary pieniężnej;

3. ewentualne uchylenie skutków deliktu oraz zaprzestanie działań wyczerpujących znamiona deliktu, które winno być traktowane jako okoliczność łagodzącą, z kolei jego nieodwracalne skutki, winny być traktowane jako okoliczność obciążającą podmiot uprawniony;

4. powtarzające się naruszenia i nieprawidłowości należy uznać za okoliczność obciążającą, świadczącą o kontynuacji naruszeń lub ignorowaniu zaleceń organów kontrolnych.

Następnie Komisja opisała w sposób obszerny szereg stwierdzonych w toku kontroli podmiotu uprawnionego nieprawidłowości, podzielając stanowisko przyjęte przez organ I instancji, iż opracowany system wewnętrznej kontroli jakości nie zawierał odpowiednich i wystarczających procedur w zakresie elementów systemu wewnętrznej kontroli jakości, w tym w szczególności w zakresie:

Strona 2/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6177 Doradcy podatkowi i biegli rewidenci
Inne orzeczenia z hasłem:
Kara administracyjna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne