Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant st. ref. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd po drogach publicznych pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia oddala skargę
Decyzją z dnia [...] lutego 2014r. Główny Inspektor Transportu Drogowego działając na podstawie art.138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 dalej k.p.a.), art. 64 ust. 1, 2, art. 64 c, art. 140 aa ust. 1, 3, 4, art. 140 ab ust. 1 pkt 3 lit c), ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm. - zwanej dalej prd), art. 41 ustawy z dnia 21 marca 1985 o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 260 ze zm. - zwanej dalej udp), po rozpatrzeniu odwołania Pana B. K. (strona, skarżący) od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2013 r. nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 15000 (słownie: piętnaście tysięcy) złotych, utrzymał zaskarżoną decyzję w całości w mocy.
W uzasadnieniu wskazał mędzy innymi, że : W dniu [...] sierpnia 2013 r. w [...], na drodze krajowej nr [...] zatrzymano do kontroli pojazd członowy składający się z dwuosiowego ciągnika siodłowego marki [...] o nr rej. [...] oraz trzyosiowej naczepy marki [...] o nr rej. [...]. Pojazdem kierował Pan W. R., który wykonywał przejazd z ładunkiem mleka w kartonach w imieniu Pana B. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Transport Ciężarowy B. K.. Przebieg kontroli utrwalono protokołem nr [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r.
W wyniku kontroli ustalono, że nacisk pojedynczej osi napędowej pojazdu wynosił 12,85 t i przekraczał dopuszczalną normę o 2,85 t., co skutkowało koniecznością posiadania zezwolenia kategorii VII, którego strona nie przedstawiła.
Decyzją z dnia z dnia [...] września 2013 r. nr [...][...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego nałożył na Pana B. K. karę pieniężną w wysokości 15000 (słownie: piętnaście tysięcy) złotych. W odwołaniu strona wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania. Ponadto zarzuca przedmiotowej decyzji organu I instancji naruszenie art. 7, art. 8 Kpa poprzez zastosowanie procedur kontrolnych niezgodnych z prawem, art. 7 w zw. z art. 77 § 1 Kpa, art. 8, art. 77, art. 80, art. 107 § 3 Kpa w rezultacie niewyjaśnienia istoty sprawy i nieprzeprowadzenia wyczerpującego postępowania dowodowego, art. 140 aa ust. 4 prd poprzez pozorne przeprowadzenie postępowania dotyczącego wystąpienia okoliczności wyłączających odpowiedzialność przedsiębiorcy.
W uzasadnieniu odwołania strona podnosi, iż w trakcie kontroli nie dokonano pomiaru długości pojazdu i nie wiadomo czy pojazd w trakcie ważenia znajdował się w jednej płaszczyźnie. Podkreśla ona ponadto, że za pomocą dwóch wag SAW 10C/II nie można wyznaczyć masy całkowitej pojazdu dwuosiowego. Ponadto podnosi, iż nie można nadawać istotnego znaczenia faktowi podpisania protokołu kontroli przez kierowcę, bowiem nie dysponuje on wystarczającą wiedzą dotyczącą procedury kontrolnej, nie jest stroną postępowania ani jej pełnomocnikiem. Zdaniem strony także przedmiotowymi wagami nie można przeprowadzić pomiaru pojazdu przewożącego materiał płynny, który przemieszcza się w trakcie ważenia. Podnosi ona ponadto, iż w jej ocenie zgodnie z art. 140aa prd karę nakłada się na każdego kto faktycznie wykonuje przejazd niezależnie od formy prawnej przewozu, a nie na przewoźnika czy podmiot wykonujący przejazd na potrzeby własne. Skarżący podkreśla również, iż polskie przepisy są niezgodnie z Dyrektywą Rady 9603/WE z dnia 25 lipca 1996 r.