Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie zastosowania kary dyscyplinarnej wobec rzeczoznawcy majątkowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Kozik Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant Referent Łukasz Kawalec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2017 r. sprawy ze skargi E. P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania kary dyscyplinarnej wobec rzeczoznawcy majątkowego oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/18

Zaskarżoną decyzją z [...] lipca 2015 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju (dalej Minister) utrzymał w mocy swoją poprzednią decyzję z [...] grudnia 2012 r., którą orzekł o zastosowaniu wobec E. P. (dalej skarżąca), jako rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 6 miesięcy.

Jako podstawę prawną skarżonej decyzji wskazano art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), dalej k.p.a. w zw. z § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz.U. z 2014 r., poz. 1257).

Do wydania powyższych rozstrzygnięć doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

I.

W czerwcu 2011 r. K. oraz H., zaś w sierpniu 2011 r. A. sp. z o.o. z siedzibą w [...] złożyli do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej Rzeczoznawców Majątkowych skargi na rzeczoznawcę majątkowego E. P. w związku z wykonaniem przez nią operatów szacunkowych.

K. w swojej skardze zarzucili skarżącej popełnienie szeregu błędów przy sporządzaniu przez nią operatu szacunkowego z [...] października 2010 r., wykonanego na zlecenie Gminy Miasta [...], a dotyczącego określenia wartość nieruchomości gruntowej stanowiącej działki ewidencyjne oznaczone nr [...] i nr [...] o łącznej powierzchni 2.706 m2, położonej w [...], obręb [...], przy ul. [...]. W uzasadnieniu skargi sformułowali następujące zarzuty:

a) błędne określenie przeznaczenia ww. terenu, na którym zlokalizowana jest nieruchomość. Dla przedmiotowego terenu brak jest aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy-Miasta [...], nieruchomość położona jest na terenach zieleni urządzonej oraz funkcji wypoczynkowo-rekreacyjnej i sportowej;

b) przyjęcie niewłaściwych cech rynkowych wpływających na poziom cen nieruchomości podobnych, w tym nieuwzględnienie cechy "powierzchnia nieruchomości" pomimo, że w zestawieniu transakcji stanowiących podstawę wyceny znajdują się nieruchomości o powierzchniach od 30 m2 do 18.108 m2;

c) przyjęcie do porównań niewłaściwych nieruchomości, nie spełniających kryterium podobieństwa, tj. transakcji nieruchomości o cenach jednostkowych od 15,69 zł/m2 do 439,40 zł/m2, różnica pomiędzy ceną minimalną a maksymalną wynosi 423,71 zł/m2;

d) błędne określenie przeznaczenia nieruchomości porównawczych, stanowiących podstawę wyceny, tj.:

• transakcji sprzedaży nieruchomości przy ul. Iwaszkiewicza (działki nr [...] i nr [...]), położonej na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową, a nie jak podano w operacie, pod zabudowę produkcyjną i magazynową;

• transakcji sprzedaży nieruchomości przy ul. [...] (działki nr [...] i nr [...]) dotyczącej sprzedaży udziału prawa użytkowania wieczystego w drodze wewnętrznej (w operacie podano, że transakcji podlegało prawo własności);

• transakcji sprzedaży nieruchomości przy ul. [...] (działka nr [...]), położonej na terenie przeznaczonym pod budowę salonu samochodowego;

Strona 1/18