Skarga B. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Komisji Nadzoru Audytowego w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.) Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant spec. Iwona Sumikowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2018 r. w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Komisji Nadzoru Audytowego z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6177 Doradcy podatkowi i biegli rewidenci
Inne orzeczenia z hasłem:
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/12

Komisja Nadzoru Audytowego (dalej Komisja) decyzją z [...] czerwca 2018 r., nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 oraz art. 140 w związku z art. 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.; dalej Kpa.) w związku z art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz.U. z 2016 r. poz. 1000 ze zm.; dalej "ubr.") i w związku z art. 280 ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1089 ze zm.; dalej "ustawa z 11 maja 2017 r."), po rozpatrzeniu sprawy na skutek odwołania wniesionego przez B. sp. z o.o. z siedzibą w L. (dalej: firma audytorska, spółka, skarżąca) od uchwały Krajowej Rady Biegłych Rewidentów (dalej KRBR) z [...] września 2017 r., nr [...], w sprawie nałożenia na firmę audytorską kary pieniężnej w wysokości 60.000 złotych, uchyliła w całości ww. uchwałę i nałożyła na wspomnianą firmę, wpisaną na listę firm audytorskich pod numerem ewid. 64, karę pieniężną w wysokości 56.018 złotych.

Do wydania decyzji przez Komisję doszło w następującym stanie sprawy.

W dniach od [...] do [...] października 2015 r. została przeprowadzona kontrola spółki a jej wyniki zawarto w protokole kontroli z [...] listopada 2015 r. Stwierdzone uchybienia w działalności spółki skutkowały wydaniem uchwały o nałożeniu na nią kary pieniężnej. Zwrócono uwagę na nieprawidłowości dotyczące naliczonego wynagrodzenia za czynności rewizji finansowej, systemu wewnętrznej kontroli jakości oraz dokumentacji rewizyjnej z wykonanych czynności rewizji finansowej, w tym zgodności z obowiązującymi standardami rewizji finansowej i wymaganiami dotyczącymi niezależności.

Firma audytorska wniosła zastrzeżenia do protokołu kontroli i zakwestionowała przedstawione w nim zarzuty. Nie zgodziła się ze stwierdzeniem, że w zakresie zasad systemu wewnętrznej kontroli jakości naruszyła art. 49 ust. 1 ubr. oraz pkt 3 załącznika do uchwały nr 1378/32/2009 KRBR z 13 października 2009 r. w sprawie zasad wewnętrznej kontroli jakości firmy audytorskiej.

Jak stwierdziła, opracowała i skutecznie wdrożyła system wewnętrznej kontroli jakości, na co wskazuje fakt, że na 6 kontrolowanych dokumentacji rewizyjnych, tylko w jednej dokumentacji kontrolujący stwierdzili nieprawidłowości w zakresie jej funkcjonowania. Ponadto powołała się na pkt 6 załącznika do uchwały nr 1378/32/2009 KRBR, wskazując, że mankamenty realizacji pojedynczych zleceń czynności rewizyjnych, same w sobie, nie wskazują na niewystarczalność przyjętego systemu kontroli jakości. Odniosła się także do poszczególnych, opisanych w protokole, nieprawidłowości w odniesieniu do kontroli dokumentacji rewizyjnej, w tym zgodności z obowiązującymi standardami rewizji finansowej i wymaganiami dotyczącymi niezależności, stwierdzając, że w jej ocenie nie doszło do naruszenia wskazanych w protokole regulacji zawartych w Krajowych Standardach Rewizji Finansowej (KSRF). W odniesieniu do stwierdzonej nieprawidłowości w zakresie naliczonego wynagrodzenia za czynności rewizji finansowej, spółka nie zgodziła się z zarzutem, że ceny za usługi kilku z badanych w 2014 r. jednostek zostały ustalone niezgodnie z przyjętymi przez spółkę zasadami oraz z naruszeniem zasad etyki zawodowej. Wskazała na pkt 240.1 rozdziału 240 kodeksu etyki zawodowych księgowych IFAC, zgodnie z którym "to, że jeden zawodowy księgowy wykonujący wolny zawód żąda niższego wynagrodzenia niż inny zawodowy księgowy nie jest samo w sobie nieetyczne". Nie zgodziła się ze stwierdzeniem o naruszeniu art. 60 ust. 2 ubr. oraz pkt 240.1 rozdziału 240 kodeksu etyki zawodowych księgowych IFAC.

Strona 1/12
Inne orzeczenia o symbolu:
6177 Doradcy podatkowi i biegli rewidenci
Inne orzeczenia z hasłem:
Działalność gospodarcza
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne