Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędzia WSA Aneta Lemiesz Protokolant p. o. ref. staż. Katarzyna Bytner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2018 r. sprawy ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 1658/17 w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej 1. uchyla zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2018 r. sygn. akt VI SA/Wa 1658/17; 2. oddala skargę; 3. zasądza od skarżącego P. B. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 580 zł (słownie: pięćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Komendant Główny Policji (KGP) decyzją z [...] maja 2017 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268a k.p.a. oraz art. 29 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. z 2016 r. poz. 1432, z późn. zm.), dalej: "ustawa o ochronie", po rozpatrzeniu odwołania P. B. (dalej: "Strona" lub "Skarżący") od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z [...] marca 2017 r., nr [...], skreślającej go z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej, utrzymał w mocy tę decyzję.
Do wydania powyższej decyzji doszło na podstawie następujących ustaleń:
Decyzją Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z [...] lutego 2000 r. wydano Stronie licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia. Następnie 1 stycznia 2014 r. uległy zmianie przepisy ustawy o ochronie, w związku z czym Stronę wpisano na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej (zaświadczenie z [...] lutego 2014 r.).
1 lutego 2017 r. do organu wpłynęło postanowienie z [...] stycznia 2016 r. o przedstawieniu zarzutów oraz postanowienie z [...] stycznia 2016 r. o zmianie zarzutów " w sprawie wyłudzania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w okresie od 2010 do 2013 r. przez pracowników P. S.A. dofinansowań do wypoczynku z Zakładowego Funduszu Swiadczeń Socjalnych poprzez składanie wniosków o dofinansowanie (...) poświadczających nieprawdę co do pobytu w ośrodkach wypoczynkowych (...), na podstawie których udzielono tym pracownikom dopłat tytułem dofinansowań (...)", z których wynika, że Skarżący jest podejrzany o popełnienie przestępstwa umyślnego, o którym mowa w art. 286 § 1 k.k. oraz art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., tj. o to, że [...] lutego 2011 r. będąc zatrudnionym na stanowisku pracownika ochrony C. w [...] P. S.A., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd pracodawcę co do okoliczności mających znaczenie dla udzielonego dofinansowania wypoczynku i jego wysokości poprzez przedłożenie do wniosku o dofinansowanie wypoczynku z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych uprzednio podrobionego rachunku na kwotę 1 850 zł, z którego to wynika, iż od 14 do 27 lutego 2011 r. córka Strony przebywała na wczasach zorganizowanych wraz z noclegami i wyżywieniem w [...], a tym samym doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem z tytułu dofinansowania w kwocie 1 164,10 zł na szkodę P. S.A.
Z uwagi na powyższe [...] lutego 2017 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie w sprawie skreślenia Strony z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.
W piśmie z 17 lutego 2017 r. Skarżący wskazał na przedwczesność wszczęcia przedmiotowego postepowania, albowiem nie został skierowany wobec niego akt oskarżenia, jak również nie został om skazany za przestępstwo umyślne. Skarżący dotychczas i obecnie posiada nienaganną opinię " zarówno w miejscu pracy, jak również w życiu osobistym", w związku z czym daje rękojmię wykonywania czynności pracownika ochrony osób i mienia w sposób zgodny z wymogami ustawy o ochronie osób i mienia.