Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie zastosowania wobec rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Protokolant ref. staż. Łukasz Kawalec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania wobec rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz skarżącej A. K. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

Minister Infrastruktury i Budownictwa (zwany dalej organem) decyzją z [...] czerwca 2016 r. nr [...] po rozpatrzeniu wniosku A. K. (zwanej dalej rzeczoznawcą majątkowym/skarżącą) o ponowne rozpatrzenie sprawy objętej decyzją Ministra Infrastruktury i Budownictwa (zwanego dalej organem I instancji) z [...] grudnia 2015 r. nr [...], orzekającą o zastosowaniu wobec skarżącej kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 6 miesięcy, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Pismem z 8 lipca 2015 r., Nr [...], Minister Infrastruktury i Rozwoju zawiadomił skarżącą o wszczęciu wobec niej postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w związku ze sprawą przedstawioną przez Komisję Rewizyjną Rady Dzielnicy [...] m.st. W. w piśmie z 22 czerwca 2015 r. Jednocześnie akta sprawy zostały przekazane Komisji Odpowiedzialności Zawodowej (zwanej dalej Komisją). Postępowaniem objęte zostały czynności szacowania nieruchomości wykonane w związku z opracowaniem operatu szacunkowego z dnia [...] grudnia 2014 r. dotyczącego określenia wartości rynkowej niesamodzielnego lokalu nr [...], o pow. 24,84 m2 , położonego w budynku wielorodzinnym w W. przy ulicy K. [...], dzielnica [...], dla potrzeb "sprzedaży nieruchomości i ustalenia pierwszej opłaty".

Zarzuty stawiane rzeczoznawcy majątkowemu dotyczyły:

zmiana statusu lokalu (samodzielności lokalu) bezpośrednio przed zleceniem wyceny, przez co lokal został wyceniony znacznie niżej, niż kształtują się ceny lokali o metrażu zbliżonym do metrażu lokalu nr [...]. Wartość rynkową tego lokalu wyceniono na kwotę zbliżoną do wartości strychu przeznaczonego do zagospodarowania;

zastosowanie niewłaściwej metodologii wyceny, która tendencyjnie zakłada, że samodzielność wycenianego lokalu nr [...] uwarunkowana jest wyłącznie połączeniem tego lokalu z lokalem nr [...] w jeden większy samodzielny lokal mieszkalny;

określenie wartości przypadającego na wyceniany lokal nr [...] udziału we współwłasności w części ułamkowej prawa własności gruntu nieruchomości wspólnej na zbyt wysokim poziomie, tj. na około 1/3 wartości rynkowej prawa własności lokalu z prawami towarzyszącymi. Tak wysoka wartość przypadającego na lokal mieszkalny udziału w gruncie jest charakterystyczna dla relacji wartości gruntu do wartości nieruchomości zabudowanych budynkami jednorodzinnymi;

pominięcie w wycenie korytarza o powierzchni 2,88 m2 jako elementu nie posiadającego cech cenotwórczych;

wycena lokalu mieszkalnego nr [...], która ma charakter pomocniczy dla oszacowania wartości rynkowej przedmiotu wyceny, bez dokonania oględzin tegoż lokalu i przyjęcie tendencyjnego założenia, że stan techniczny lokalu nr [...] jest taki jak stan lokalu nr [...];

przyjęcie wielkości całkowitej powierzchni użytkowej budynku zawierającego wyceniany lokal na poziomie 1419,11 m2, podczas gdy wielkość tej powierzchni ujawniona w księdze wieczystej nieruchomości wspólnej wynosi 1619,55 m2, a z ksiąg wieczystych i mieszkalnych już wyodrębnionych w tym budynku wynika, że powierzchnia użytkowa budynku to 1420,27 m2;

Strona 1/6