Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Wdowiak Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędzia WSA Jolanta Królikowska - Przewłoka Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji oddala skargę
Zaskarżoną przez stronę skarżącą decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] cofającą stronie skarżącej koncesję udzieloną na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią palną i amunicją oraz wyrobami z przeznaczeniem wojskowym lub policyjnym.
Do wydania decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu 18 stycznia 2006 r. organ koncesyjny udzielił stronie skarżącej koncesji nr [...] na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu bronią i amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. W dniach 21 listopada - 29 grudnia 2006 r. upoważnieni funkcjonariusze z Komendy Wojewódzkiej Policji we W. przeprowadzili kontrolę działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie ww. koncesji.
W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono następujące nieprawidłowości:
1. Naruszenie art. 15 pkt 3 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679 z późn. zm.) - zwana dalej "ustawa o wykonywaniu działalności gospodarczej" poprzez nie zawiadomienie organu koncesyjnego o ustanowieniu prokurenta w osobie R. T.
2. Strona skarżąca importowała broń, którą następnie odsprzedawała koncesjonowanemu podmiotowi Z. K. - bez dopełnienia obowiązku odstrzelenia naboi w obecności upoważnionego funkcjonariusza Policji. Ustalono, iż broń została przestrzelona przez podmiot nabywający, co stanowiło naruszenie § 5 rozporządzenia Ministra Gospodarki w sprawie warunków sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz zakresu i trybu przestrzegania tych warunków.
3. Część wpisów oznaczających odbiorcę amunicji dokonana była nieczytelnie, w sposób uniemożliwiający zidentyfikowanie osoby nabywającej ten materiał. Zmiany wpisów dokonywane były tym samym kolorem poprzez dokonanie poprawki na poprzednim wpisie, bez podania daty zmiany oraz podpisu osoby jej dokonującej. Stanowiło to naruszenie § 6 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 września 2002 r. w sprawie ewidencjonowania materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 163, poz. 1346 z późn. zm.).
4. Rozbieżność stanów ewidencyjnych ze stanami magazynowymi amunicji myśliwskiej, co stanowi naruszenie § 12 ww. rozporządzenia.
|Rodzaj amunicji |Stan faktyczny (szt.) |Stan ewidencyjny (szt.) |
|myśliwska kal. 222 Rem. |320 |340 |
|myśliwska kal. 16 |4010 |4075 |
|myśliwska kal. 308 Win. |950 |935 |
|myśliwska kal. 7x65R |620 |640 |
|myśliwska kal. 7x57 |860 |840 |
|myśliwska kal. 7x57R |640 |600 |
|myśliwska kal. 7x64 |660 |640 |
5. W księgach ewidencyjnych amunicji, w znacznej części przypadków przy sprzedaży amunicji osobom fizycznym jako dokument uprawniający do nabycia wskazywany był numer zaświadczenia uprawniającego do nabycia broni, pomimo że nabywcy amunicji posiadali już legitymację posiadacza broni. Były one powielane w księgach ewidencyjnych amunicji przy kolejnych zakupach amunicji przez te osoby. Podobna praktyka miała miejsce przy pozwoleniach na broń, które zostały wymienione na nowe - jako podstawę nabycia amunicji wskazuje się (pochodzący z bazy komputerowej sklepu) numer nieaktualnego pozwolenia na broń. Ponadto stwierdzono przypadki braku jakiegokolwiek wpisu oznaczającego dokument uprawniający do zakupu amunicji. Powyższe stanowiło naruszenie § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia.