Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędzia WSA Aneta Lemiesz Protokolant st. ref. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2016 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary dyscyplinarnej oddala skargę w całości
Decyzją z [...] maja 2015 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju (dalej organ), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 kpa w związku z § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. z 2014 r., poz. 1257), po rozpatrzeniu wniosku K. W. (dalej skarżąca) o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją tego organu z [...] września 2014 r. orzekającą o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego - skarżącej K. W. kary dyscyplinarnej w postaci upomnienia, utrzymał w mocy decyzję z [...] września 2014 r.
W uzasadnieniu decyzji drugoinstancyjnej organ wskazał na wstępie, że w związku z wnioskiem skarżącej o ponowne rozpatrzenie sprawy (zakończonej jego decyzją z [...] września 2014 r.) zwrócił się do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej (dalej KOZ) o ponowne przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego dotyczącego odpowiedzialności zawodowej rzeczoznawcy majątkowego - skarżącej. Po ponownym przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, Komisja Odpowiedzialności Zawodowej stwierdziła, że rzeczoznawca majątkowy - skarżąca naruszyła przepisy obowiązujące w dacie wykonania czynności objętych niniejszym postępowaniem w stopniu uzasadniającym zastosowanie art. 178 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm. (dalej ugn) i wystąpiła do organu o zastosowanie wobec skarżącej kary dyscyplinarnej określonej w art. 178 ust. 2 pkt 1 ugn, to jest upomnienia.
W dalszej części omawianej decyzji organ przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Rzeczoznawca majątkowy - skarżąca sporządziła [...] kwietnia 2013 r. (organ omyłkowo podał datę [...] kwietnia 2013 r.) opracowanie pn. "[...]". Celem wyceny było ustalenie opłaty adiacenckiej z tytułu podziału nieruchomości dokonanego na wniosek właściciela. W piśmie z [...] lutego 2014 r. S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. z siedzibą w S. (dalej spółka S., spółka) stwierdziła, że skarżąca, sporządzając ww. operat szacunkowy, naruszyła art. 175 ust. 1 ugn poprzez niezachowanie szczególnej staranności zawodowej. Zarzuciła skarżącej:
1) niewłaściwe określenie przedmiotu wyceny, to jest objęcie przedmiotem wyceny działek gruntu stanowiących część nieruchomości zamiast jej całości, zarówno w zakresie obliczenia wartości nieruchomości przed podziałem oraz po podziale. Według spółki skarżąca błędnie uznała, że skoro przedmiotem podziału była tylko jedna z działek wchodzących w skład nieruchomości, to dla ustalenia opłaty adiacenckiej uzasadniona jest wycena tylko tej działki;
2) obliczenie wartości nieruchomości po podziale jako sumy wartości poszczególnych działek powstałych po podziale, zamiast określenia wartości całej nieruchomości;
3) wybranie do zbioru transakcji porównawczych nieruchomości niespełniających warunków podobieństwa;
4) do wyceny działki przed podziałem i działek po podziale zostały określone inne cechy rynkowe i ich wagi, pomimo takiej samej lokalizacji, przeznaczenia i powierzchni nieruchomości;