Sprawa ze skargi na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polskiej w przedmiocie odmowy udzielenia patentu na wynalazek
Uzasadnienie strona 13/13

Przechodząc do zarzutu niedostatecznego ujawnienia wynalazku skład orzekający doszedł do wniosku, że kwestia powyższa nie została również w sposób właściwy uzasadniona.

Przyjmuje się, że rozwiązanie może nadawać się do stosowania jeżeli jest rozwiązaniem zupełnym tzn. pozwalającym na osiągnięcie rezultatu bez potrzeby dokonywania rozwiązań dodatkowych, przekraczających zwyczajne zabiegi adaptacyjne. Braki w tym zakresie mogą wynikać bądź z wad dokumentacji, bądź z niedopracowania samego projektu. W pierwszym przypadku mówi się o potrzebie należytego ujawnienia wynalazku, bez czego patent nie może być udzielony (art. 26 prawa wynalazczego). Urząd Patentowy RP w swych decyzjach uznał, że zgłoszony wynalazek nie został w sposób należyty ujawniony zgodnie z wymogami art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1972r. o wynalazczości oraz art. 5 i 6 PCT, gdyż Urząd uważa, że jak już podkreślono powyżej, wynalazek musi być możliwy do zrealizowania dla specjalisty bez dodatkowego wkładu twórczego. W ocenie Urzędu nie jest to możliwe w przypadku niniejszego wynalazku ,gdyż specjalista, najpierw musi dokonać pracochłonnych biologicznych badań wstępnych, aby ocenić siłę wiązania (powinowactwo) z receptorem wazoaktywnego peptydu jelitowego (decyzja z dnia [...] lutego 2004 r.). Natomiast w decyzji z dnia [...] września 2004r. odnośnie kwestii nieujawnienia wynalazku Urząd pisze, że związek powinien być określony swoją strukturą chemiczną, a zakres żądanej ochrony powinien być adekwatny do zilustrowanego w przykładach wykonania. Jak z powyższego wynika obie decyzje jeżeli chodzi o naruszenie art. 26 prawa wynalazczego nie są spójne, a ponadto nie wyjaśniają w sposób jednoznaczny na czym polega brak ujawnienia wynalazku. Zwłaszcza, w kontekście odpowiedzi na skargę, gdzie Urząd Patentowy podnosi, że warunek wystarczającego ujawnienia nie został spełniony, gdyż załączone przykładu dotyczą jedynie wytworzenia kilku związków, natomiast dane badawcze nie wystarczają do oceny poziomu wynalazczego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny doszedł do przekonania ,że uzasadnienie zaskarżonej decyzji w części dotyczącej naruszenia art.26 ustawy o wynalazczości nie spełnia wymogów stawianych mu przez art. 107 § 3 k.p.a. (zgodnie z którym uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne decyzji powinno zawierać wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji ,z przytoczeniem przepisów prawa), gdyż jedynie w znikomym stopniu odnosi się do braku ujawnienia wynalazku. Urząd Patentowy, co prawda, próbował naprawić powyższe uchybienie w odpowiedzi na skargę jednak odpowiedź ta nie stanowi uzupełnienia zaskarżonej decyzji.

Z powołanych względów zaskarżona decyzja podlega uchyleniu (art. 145 § 1 pkt 1 litera c p.s.a.).

O niewykonalności orzeczono w oparciu o art. 152 p.p.s.a., a o kosztach w oparciu o art. 200 p.p.s.a..

Strona 13/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6461 Wynalazki
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Patentowy RP