Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędzia WSA Danuta Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi G. F. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2016 r., nr [...] w przedmiocie zaopiniowania wniosku o cofnięcie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] marca 2015 r. Komendant Główny Policji działając na podstawie art. 138 § 2 w związku z art. 144 oraz art. 106 § 5 i art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity - Dz. U. z 2016 r., poz. 23) oraz art. 16 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2014 r., poz. 1099 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Pana G. F., na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w sprawie negatywnego zaopiniowania wniosku o cofnięcie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej uchylił zaskarżone postanowienie w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dniu 31 sierpnia 2015 r. Minister Spraw Wewnętrznych pismem z dnia 24 sierpnia 2015 r. zawiadomił Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...], że wszczął postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia, w oparciu o art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie osób i mienia, koncesji Nr [...] udzielonej Panu G. F. i na podstawie art. 16 ustawy wniósł o wydanie w tej sprawie opinii. W związku z powyższym Komendant Wojewódzki Policji w [...] uwzględniając okoliczności, że nie zakończyło się jeszcze ostatecznie postępowanie administracyjne w sprawie skreślenia Pana G. F. z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej decyzją tego organu z dnia [...] lipca 2015 r., postanowieniem z dnia [...] września 2015 r. wypowiedział się w tej sprawie negatywnie.
Pełnomocnik skarżącego wniósł od tego postanowienia zażalenie, jednakże nie zostało ono podpisane oraz jego treść nie była jednoznaczna. W drodze korespondencji z pełnomocnikiem podjętej przez organ I instancji, a następnie Komendanta Głównego Policji ustalono, iż żąda on ostatecznie, aby i ten organ negatywnie zaopiniował cofnięcie jego mandatowi koncesji, a postępowanie w tej sprawie zostało umorzone (pismo z dnia 8 marca 2016 r.).
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, uwzględniając jej aktualny stan faktyczny i prawny, Komendant Główny Policji stwierdził, iż zaskarżone postanowienie winno zostać uchylone, a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Organ wywodził, że postanowienie to oparte jest na ustaleniu, że sprawa skreślenia Pana G. F. z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej nie została ostatecznie (wówczas) zakończona. Była to jedyna przesłanka, którą wziął pod uwagę Komendant Wojewódzki Policji w [...], pomijając inne aspekty sprawy dot. opinii o możliwym cofnięciu wymienionemu koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia. Tymczasem aktualnie postępowanie w sprawie o skreślenia Pana G. F. ze wspomnianej listy jest ostatecznie rozstrzygnięte decyzją merytoryczną Komendanta Głównego Policji z dnia [...] października 2015 r., a zaskarżone postanowienie nie udziela odpowiedzi na pytanie czy zasadne będzie cofnięcie wymienionemu przedmiotowej koncesji w świetle przesłanek prawa materialnego.