Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie: Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Protokolant: ref. staż. Piotr Czyżewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. Ś. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary dyscyplinarnej oddala skargę
VI SA/Wa 2083/14
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju utrzymał w mocy decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] sierpnia 2012 r., wydaną na podstawie art. 195a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (j.t. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) - także jako u.g.n. - o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego M. S. kary dyscyplinarnej - upomnienia.
Decyzje wydano w następujących ustaleniach;
Rzeczoznawca majątkowy sporządził w dniu [...] kwietnia 2009 r., na potrzeby wydania przez Wojewodę [...] decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty, operat szacunkowy o wartości rynkowej nieruchomości położonej w B., pow. K., woj. [...], pozostawionej poza obecnymi granicami Polski.
Wojewoda w piśmie z dnia [...] grudnia 2010 r., zwracając się do Komisji Odpowiedzialności Zawodowej z prośba o dokonanie oceny prawidłowości operatu zgłosił do operatu uwagi.
Po zgłoszeniu uwag przez Wojewodę do operatu, rzeczoznawca w pismach z dnia [...] sierpnia i z [...] listopada 2010 r. wyjaśniał, iż art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.) - także jako u.p.r. jest jego zdaniem przepisem szczególnym w stosunku do przepisów u.g.n. oraz w stosunku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109 ze zm.) - także jako rozporządzenie. Przy określaniu wartości nieruchomości nie mają zastosowania przepisy § 4 rozporządzenia. Ponadto podnosił, że art. 11 ust. 1 u.p.r. nie zobowiązuje rzeczoznawcę do określenia wartości nieruchomości na podstawie co najmniej kilkunastu nieruchomości podobnych, zbywanych w miejscowości o zbliżonej liczbie mieszkańców, porównywalnym stopniu urbanizacji i charakterze administracyjnym do miejscowości, w której znajduje się nieruchomość pozostawiona, natomiast zobowiązuje do uwzględnienia przeciętnych cen transakcyjnych.
Pismem z dnia [...] lutego 2011 r. Wojewoda [...] zakwestionował kolejny operat szacunkowy rzeczoznawcy z dnia [...] sierpnia 2010 r. określający wartość nieruchomości pozostawionej w miejscowości M., pow. S., woj. [...] przedstawiając przedmiotowy operat do oceny Komisji Odpowiedzialności Zawodowej w celu przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego.
Wojewoda zarzucił wymienionemu operatowi szacunkowemu: 1. nieprzedstawienie kilkunastu nieruchomości podobnych przy metodzie korygowania ceny średniej w podejściu porównawczym - rzeczoznawca przedstawił 7 nieruchomości; 2. zamieszczenie w zbiorze nieruchomości jednej transakcji użytkowania wieczystego gruntu, podczas gdy przedmiotem wyceny było prawo własności nieruchomości; 3. brak podobieństwa nieruchomości porównywanych do wycenianej. Wszystkie parcele przyjęte jako porównywalne, oprócz transakcji nr 4, znacznie odbiegały od powierzchni parceli wycenianej o pow. 5000m²; 4. obliczenie przeciętnej ceny transakcji nieruchomości gruntowych zabudowanych na podstawie trzech dowolnie wybranych transakcji, podczas gdy należało zastosować jedną z metod podejścia porównawczego.