Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Nowecki Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędzia WSA Jacek Fronczyk Protokolant st. ref. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2015 r. sprawy ze skargi K. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę
Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 267), art. 64 ust. 1 i 2, art. 64 c, art. 140 aa ust. 1, ust. 3 pkt 2, art. 140 ab ust. 1 pkt 3 lit. a), ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.), art. 41 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 260 ze zm.), § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 951), utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] nakładającą na K. Sp. z o.o. z siedzibą w K. (zwana dalej "skarżącą") karę pieniężną w wysokości 500 (słownie: pięćset) złotych.
Do wydania niniejszej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu [...] lipca 2013 r. w miejscowości [...] na drodze krajowej nr [...] zatrzymano do kontroli pojazd członowy składający się z dwuosiowego ciągnika samochodowego marki [...] o nr rej. [...] oraz trzyosiowej naczepy ciężarowej marki [...] o nr rej. [...]. Pojazdem członowym kierował Pan M. K., który wykonywał przejazd z ładunkiem napoi w imieniu wspólników spółki cywilnej Pani A. K. i Pana W. K. Załadowcą przewożonego towaru był K. Sp. z o.o. Przebieg kontroli utrwalono protokołem z dnia [...] lipca 2013 r. W wyniku przeprowadzonych czynności wyjaśniających organ I instancji ustalił, że miało miejsce wykonywanie przejazdu po drogach krajowych pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia kategorii VII i gdy nacisk jednej lub wielu osi, rzeczywista masa całkowita lub wymiary pojazdu przekraczają dopuszczalne wartości nie więcej niż 10 %.
Następnie skarżąca złożyła odwołanie, w którym zarzuciła decyzji organu I instancji naruszenie art. 140aa ust. 3 pkt 2 ustawy Prawo o ruchu drogowym poprzez niewykazanie niebudzących wątpliwości okoliczności i dowodów wskazujących, iż skarżąca miała wpływ lub godziła się na powstanie naruszenia, a także rażące naruszenie przepisów proceduralnych tj. art. 7, art. 10, art. 79, art. 80, art. 81 k.p.a. w rezultacie niezawiadomienia pełnomocnika strony o zakończeniu postępowania dowodowego oraz o przeprowadzeniu dowodu z przesłuchania kierowcy oraz poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i brak dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. W związku z powyższym pełnomocnik wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania, względnie o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu skarżąca podniosła ponadto, iż w wyniku niezawiadomienia jej o zakończeniu postępowania dowodowego oraz o przesłuchaniu kierowcy, nie miała ona możliwości złożenia wniosków dowodowych, w tym o przesłuchanie pracowników skarżącej.