Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Sędziowie Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2018 r. sprawy ze skargi L. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej oddala skargę
Komendant Główny Policji (w skrócie: KGP) zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2017 r., nr [...], w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017r., poz. 1257 z późn. zm., dalej: k.p.a.) oraz art. 29 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2017 r., poz. 2213, dalej: ustawa o ochronie), po rozpatrzeniu odwołania L. B. (dalej: strona, skarżący), utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] (w skrócie: KWP) nr [...] z dnia [...] czerwca 2017 r. o skreśleniu strony z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.
Powyższa decyzja została wydana w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne:
Zostało ustalone, że przeciwko L. B. wszczęto postępowanie karne o popełnienie przestępstwa umyślnego. Stronie bowiem postanowieniem Prokuratury Rejonowej w [...] z dnia [...] kwietnia 2017 r. postawiono, że w okresie wrzesień - październik 2014 r. w [...] skarżący, chcąc aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, obiecując korzyść majątkową w kwocie 50.000 zł nakłonił prowadzącego działalność gospodarczą do poświadczenia nieprawdy w wystawionych fakturach na rzecz firmy skarżącego, użył ich wprowadzając je do ksiąg [...] co do przeprowadzonych transakcji sprzedaży, które w rzeczywistości nie miały miejsca, a następnie tak wystawione faktury użył, wprowadzając je do ksiąg rachunkowych. Opisane przestępstwo zakwalifikowano jako czyn z art. 271 § 1 i 3 oraz art. 273 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2017 r. poz. 2204 z późn. zm., dalej: k.k.).
Komendant Wojewódzki Policji w [...] pismem z dnia [...] maja 2017 r. zawiadomił skarżącego o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie skreślenia go z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.
W dniu [...] czerwca 2017 r. Komendant Wojewódzki Policji w [...] wydał wspomnianą decyzję, którą, na podstawie art. 29 ust. 6 pkt 1 ustawy o ochronie oraz art. 268a k.p.a., skreślił L. B. z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.
Od tej decyzji strona pismem z dnia [...] czerwca 2017 r. złożyła odwołanie do Komendanta Głównego Policji.
Zaskarżonej decyzji zarzuciła obrazę prawa materialnego, tj. art. 29 ust 6 pkt 1 ustawy o ochronie w zw. z art. 5 § 1 k.p.k., art. 2, art. 8 ust. 2, art. 42 ust. 3, art. 91 ust. 2 Konstytucji RP, jak również art. 6 ust. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności poprzez niepoprawne zastosowanie art. 29 ust. 6 pkt 1 ustawy o ochronie. Skarżący wywiódł, że nie można wyciągać jakichkolwiek konsekwencji i pogarszać sytuacji materialnoprawnej osoby wyłącznie z powodu postawienia jej zarzutów. Dlatego też, dopóki obywatel nie został prawomocnie skazany wyrokiem sądu, nie można wobec niego stosować żadnych ujemnych skutków, nie można go dyskryminować i pozbawiać praw nabytych. Zasadę ochrony takich praw wspiera zasada pacta sunt servanda, rozumiana jako zasada dotrzymywania umów cywilnoprawnych oraz trwałości wyroków i decyzji administracyjnych. Z uwagi na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego.