Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego w przedmiocie wykreślenia wpisu przedsiębiorcy z rejestru działalności kantorowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka (spr.) Protokolant st. ref. Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2012 r. sprawy ze skargi B. R. na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie wykreślenia wpisu przedsiębiorcy z rejestru działalności kantorowej oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzją Prezes Narodowego Banku Polskiego utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] lipca 2011 r. Nr [...] o wykreśleniu B. R., skarżącej w niniejszej sprawie z rejestru działalności kantorowej.

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Skarżąca wykonywała działalność kantorową w zakresie ograniczonym tj. kupna i sprzedaży walut obcych na podstawie decyzji dewizowej wydanej, z upoważnienia Prezesa NBP przez Dyrektora Oddziału Okręgowego NBP w P. z dnia [...] maja 1997 r. Nr [...] na podstawie art. 19 ust. 2 i 3 w związku z art. 11 ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703 z późn. zm.).

Pismem z dnia [...] września 2001 r. B. R. powiadomiła NBP o zawieszeniu działalności kantorowej do odwołania. Możliwość zawieszenia wykonywania działalności kantorowej wynikała z § 7 ust. 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 lutego 1999 r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia działalności kantorowej oraz rodzaju fachowego przygotowania do jej wykonywania i sposobu jego udokumentowania (Dz. U. Nr 13, poz. 116).

Z dniem 21 sierpnia 2004 r. zmieniły się zasady uzyskiwania uprawnień do wykonywania działalności kantorowej, wynikające ze zmian wprowadzonych przepisami ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807) oraz ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173 poz. 1808). Przedsiębiorcy, którzy w dniu wejścia w życie przedmiotowych ustaw posiadali ważne zezwolenia na wykonywanie działalności kantorowej zostali wpisani z urzędu do rejestru działalności kantorowej prowadzonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego.

Na podstawie zmian ww. ustaw skarżąca w dniu [...] listopada 2004 r. została z urzędu wpisana do rejestru działalności kantorowej, pod nr [...].

Pismem z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] skarżącą została zawiadomiona o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie wykreślenia z rejestru działalności kantorowej w związku z niewznowieniem wykonywania działalności kantorowej po upływie przewidzianego w art. 17 c ust. 1 ustawy Prawo dewizowe okresu zawieszenia wykonywania tej działalności.

W treści zawiadomienia skarżąca została pouczona, że zgodnie z art. 17 c ust. 1 ustawy - Prawo dewizowe, przedsiębiorca może zawiesić, na okres nie dłuższy niż 2 lata, wykonywanie działalności kantorowej. Zgodnie z ust. 4 ww. przepisu - w przypadku niewznowienia przez przedsiębiorcę wykonywania działalności kantorowej lub niewznowienia jej wykonywania w poszczególnych jednostkach organ prowadzący rejestr, po upływie okresu zawieszenia, odpowiednio z urzędu wykreśla, w drodze decyzji, wpis przedsiębiorcy w rejestrze, albo dokonuje zmiany wpisu w zakresie określenia jednostek, w których jest wykonywana działalność kantorowa.

Ww. przepisy zostały wprowadzone ustawą o zmianie ustawy - Prawo dewizowe oraz innych ustaw, opublikowaną 6 kwietnia 2007 r. (Dz. U. Nr 61, poz. 410), która weszła w życie 21 kwietnia 2007 r. Tym samym, wszystkie zawieszenia działalności kantorowej dokonane przed tą datą są liczone tak samo, jakby zawieszenie nastąpiło od dnia 21 kwietnia 2007 r.

Strona 1/4