Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Krajowej Rady Radców Prawnych w sprawie ustanowienia pełnomocników oddala skargę
K. S. wniosła do tutejszego Sądu skargę na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] listopada 2015 r. utrzymującą w mocy decyzję tego organu z [...] września 2015 r., nr [...] o umorzeniu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia [...] listopada 2013 roku nr [...] w sprawie ustanowienia pełnomocników Krajowej Rady Radców Prawnych IX kadencji w części obejmującej § 1 pkt 3 uchwały - dotyczącej udzielania pełnomocnictw szczególnych, utrzymał w mocy ww. decyzję. Powyższa decyzja została wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w związku z art. 127 § 3 k.p.a. oraz art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 233 ze zm., dalej cyt. jako "u.r.p.").
Jak wynika z akt sprawy, Krajowa Rada Radców Prawnych w dniu [...] listopada 2013 roku podjęła uchwałę nr [...] w sprawie ustanowienia pełnomocników Krajowej Rady Radców Prawnych IX kadencji. Zgodnie z § 1 pkt 3 tej uchwały, do składania oświadczeń woli w imieniu Krajowej Rady Radców Prawnych, zaciągania zobowiązań majątkowych oraz udzielania pełnomocnictw szczególnych upoważnieni są: Prezes, Wiceprezes lub Sekretarz Krajowej Rady Radców Prawnych, działający łącznie z innym Wiceprezesem lub ze Skarbnikiem Krajowej Rady Radców Prawnych.
W dniu [...] sierpnia 2015 roku K. S. (dalej zwana "skarżącą") wniosła do Ministra Sprawiedliwości o stwierdzenie nieważności wymienionej uchwały Krajowej Rady Radców Prawnych w części obejmującej jej § 1 pkt 3 - dotyczącej udzielania pełnomocnictw szczególnych. Jako podstawę wniosku wskazała art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. w związku z art. 157 § 1 i 2 k.p.a. oraz art. 60 pkt 1 u.r.p. W uzasadnieniu podniosła, że w sprawie toczącej się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie o sygn.. akt VI SA/Wa 3450/14 z jej skargi przeciwko Krajowej radzie Radców Prawnych, organ ten ustanowił, jako pełnomocnika radcę prawnego A. S. na podstawie pełnomocnictwa ogólnego z dnia [...] września 2014 r. wydanego na podstawie ww. uchwały z dnia [...] listopada 2013 r. Według skarżącej, art. 60 pkt 1 u.r.p. zobowiązuje Krajową Radę Radców Prawnych do osobistego reprezentowania samorządu wobec organów państwowych i samorządowych, instytucji i organizacji, lecz bez możliwości udzielania dalszych pełnomocnictw. W związku z powyższym, wymieniona uchwała we wskazanym zakresie, jako sprzeczna z prawem, jest nieważna i skutkuje także nieważnością pełnomocnictwa ogólnego udzielonego radcy prawnemu A. S. w ww. sprawie toczącej się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.
Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia [...] września 2015 r. umorzył postępowanie. Według organu, przedmiotowy wniosek nie może być przedmiotem merytorycznego rozstrzygnięcia przez Ministra Sprawiedliwości. Organ wskazał, że co prawda w myśl art. 5 ust. 3 u.r.p. Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór nad działalnością samorządu radcowskiego, to jednak charakter i ograniczony przez ustawę zakres tego nadzoru sprawia, iż Minister nie ma kompetencji do wzruszania uchwał samorządu radców prawnych w trybie stwierdzenia ich nieważności.