Sąd podziela ustalenia Organu, że informacja przekazana skarżącemu przez K. K., w dniu 6 sierpnia 2008 r. była informacja poufną, w rozumieniu art. 154 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Dotyczyła niższych niż planowane wyników finansowych Spółki Akcyjnej P. za drugi kwartał 2008 r. Spółka P. S.A. nie podała w dniu 6 sierpnia 2008 r. na którymkolwiek z polskich ani zagranicznych portali internetowych do publicznej wiadomości informacji o tym, iż wynik finansowy za drugi kwartał 2008 r. może być niższy od prognoz lub oczekiwań. Taka informacja nie funkcjonowała w obrocie publicznym. Wprawdzie w tym okresie pojawiły się prognozy przewidujące zysk netto spółki za II kw. 2008 r., jednakże publikacja prognoz, także tych przewidujących niższy zysk nie oznacza, że informacja o zysku spółki za dany okres staje się informacją publicznie dostępną. Sąd podziela stanowisko Organu, że publikacja prognoz i udostępnienie ich klientom nie wpływa na fakt, że informacja o wyniku finansowym przed jego publikacją przez emitenta przestaje być informacją poufną. Informacja o wyniku finansowym przed jego publikacją przez emitenta, pomimo pojawienia się wielu, różnych w swej treści prognoz, do momentu oficjalnej publikacji przez spółkę jest informacją poufną.
Była to także informacja precyzyjna. Informacja ma charakter precyzyjny, jeżeli wskazuje na okoliczności lub zdarzenia, które wystąpiły lub których wystąpienia można zasadnie oczekiwać. Informacja precyzyjna to informacja o zdarzeniach przyszłych. Powinna jednak umożliwić w wystarczającym stopniu dokonanie oceny jej wpływu na cenę instrumentu finansowego dotyczącą emitenta. Ustalenia Komisji pozwalają na ocenę, że przedmiotowa informacja była informacja precyzyjną. Niezależnie od użytych słów przez K. K. doszło do przekazania informacji R. B., że Spółka P. S.A. oczekuje niższego niż prognozowany przez analityka wyniku finansowego, który już wystąpił tj. wynik za drugi kw. 2008 r. Wobec tego, że informacja dotyczyła wyników finansowych, pozwoliło to na ocenę jej potencjalnego wpływu na cenę akcji. Informacja wyrażająca się przez możliwość wpływu na cenę lub wartość instrumentu finansowego jest jednoznaczna, gdyż to wynik finansowy stanowi podstawę oceny rentowności papierów wartościowych emitenta. O precyzyjności dowodzi także źródło pochodzenia informacji. Pochodziła bowiem od P. Jej treść przekazał K. K. K. P. - pracownik P. z dostępem do informacji finansowej PGNiG. Wprawdzie decyzja o sprzedaży akcji do poziomu neutralnego zapadła na posiedzeniu Komitetu Inwestycyjnego w dniu 5 sierpnia 2008 r., ale nie ustalone zostało kiedy ma to nastąpić. Natychmiastowe podwyższenie zlecenia sprzedaży akcji ponad ustalona na posiedzeniu Komitetu Inwestycyjnego, po uzyskaniu informacji poufnej dowodzi jej wykorzystania mimo zakazu wynikającego z art. 156 ust. 1 ustawy.
Skarżący też bezpodstawnie zarzuca Organowi, że ten nie uwzględnił wyników postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę [...] zakończonego umorzeniem postępowania. W tej kwestii należy zauważyć, że Komisja Nadzoru Finansowego nie prowadziła postępowania administracyjnego w kierunku ustalenia, czy skarżący dopuścił się przestępstwa oraz nie badała szkodliwości jego czynu w znaczeniu prawnokarnym, jak również nie rozpatrywała kwestii winy skarżącego. Odpowiedzialność karna za popełnienie przestępstwa nie wyłącza odpowiedzialności administracyjnej na podstawie przepisów prawa administracyjnego za ich naruszenie w postaci sankcji administracyjnoprawnej (por.. wyroki NSA z 16 marca 2006 r. II GSK 364/11 i II GSK 365/11) . Szczególni kwestia winy w prawie administracyjnym jest badana odmiennie niż w prawie karnym. Pojęcie winy wprawie administracyjnym ma charakter zobiektywizowany polegający na samym stwierdzeniu naruszenia przepisów i obowiązków przypisanych podmiotowi bez konieczności oceny stopnia winy w rozumieniu prawnokarnym, czy tez czysto subiektywizowany: natężenie złej woli, brak świadomości czy też wiedzy (por. wyrok NSA z 21 stycznia 2011 r. II GSK 1424/10).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zobowiązany jest jedynie na marginesie wyjaśnić, iż oddalając na rozprawie w dniu 11 września 2012 r. wniosek dowodowy strony skarżącej, złożony na rozprawie, działał na podstawie art. 106 § 3 p.p.s.a., zgodnie z którym to przepisem sąd administracyjny może z urzędu lub na wniosek strony przeprowadzić dowody uzupełniające z dokumentów, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie. Należy zwrócić uwagę, iż postępowanie dowodowe przed sądem administracyjnym i w konsekwencji dokonywanie przez ten sąd ustaleń faktycznych jest dopuszczalne w zakresie uzasadnionym celami postępowania administracyjnego i powinno umożliwiać sądowi dokonywanie ustaleń, które będą stanowiły podstawę oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.
Wreszcie na zakończenie należy podkreślić ogromną rolę niezakłóconego funkcjonowania rynku instrumentów finansowych. Każdy inwestor powinien mieć zapewniony równy dostęp do informacji, tak aby móc podejmować właściwe decyzje inwestycyjne. Za niedopuszczalne należy uznać wszelkie praktyki ujawniania bądź wykorzystywania informacji stanowiących tajemnicę zawodową bądź informacji poufnych.
Mając powyższe na uwadze i na zasadzie art. 151 p.p.s.a. Sąd oddalił skargę z braku uzasadnionych podstaw.