Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędziowie Asesor WSA Joanna Kruszewska - Grońska Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant st. sekr. sąd. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2018 r. sprawy ze skargi K. T. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska asesora komorniczego oddala skargę
VISA/Wa 861/18
Uzasadnienie
K. T. , reprezentowany przez adwokata, wniósł skargę na decyzję Ministra Sprawiedliwości z [...] lutego 2018 r. utrzymującą w mocy decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r., znak [...] w przedmiocie odwołania skarżącego ze stanowiska asesora komorniczego.
Powyższa decyzja została wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, z późn. zm. - dalej "k.p.a.") oraz art. 32b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1277 z późn. zm. - dalej "u.k.s.e.).
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie wskazano, że K. T. był zatrudniony w charakterze asesora komorniczego w kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w [...] D. K. na podstawie umowy o pracę do dnia 31 maja 2016 r. Umowę tę rozwiązano za porozumieniem stron. Następnie zawarto z K. T. dwie umowy - zlecenia - na okres od 1 czerwca 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. i od 1 stycznia 2017 r. do 31 maja 2017 r. Od dnia 23 marca 2017 r. K. T. został ponownie zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony na 1/20 wymiaru czasu pracy na stanowisku asesora komorniczego w kancelarii Komornika Sądowego D. K., co odpowiada 8 godzinom tygodniowo. Według organu nie sposób zatem uznać, że jest wymiarem czasu pracy pozwalającym na skuteczne i prawidłowe wykonywanie obowiązków asesora komorniczego. Gdyby natomiast po 23 marca 2017 r. doszło do zawarcia kolejnej umowy opiewającej na więcej niż 1/20 wymiaru casu pracy, to w powyższych okolicznościach należałoby rozpatrywać ewentualną możliwość ponownego powołania K. T. na stanowisko asesora komorniczego.
Według organu, ponieważ zatrudnienie asesora komorniczego ustało z dniem 31 maja 2016 r. wraz z rozwiązaniem umowy o pracę zaistniała przesłanka z art. 32b ust. 1 pkt u.k.s.e. do odwołania K. T. z zajmowanego stanowiska, gdyż zgodnie z tym, przepisem prezes sądu apelacyjnego odwołuje asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska, jeżeli asesor komorniczy - zrezygnował z pełnienia obowiązków asesora komorniczego lub ustało jego zatrudnienie w kancelarii.
Minister Sprawiedliwości nie zgodził się z poglądem skarżącego, ze zawarcie w dniu następnym umowy o zlecenie stanowi kontynuację umowy o pracę, a zatem nieuprawnione jest podnoszenie zarzutów przez stronę odwołującą się, że zawarcie umowy o zlecenie stanowi o ciągłości "zatrudnienia", tak jakby umowa o pracę nie została rozwiązana.
Dalej organ wywiódł, ze zgodnie z art. 36 u.k.s.e. komornik zatrudnia na podstawie umów; o pracę, o dzieło lub zlecenia pracowników oraz inne osoby niezbędne do obsługi kancelarii, a także ochrony i pomocy w czynnościach w terenie. Natomiast podkreślić należy, iż obowiązek z art. 32 ust 6 u.k.s.e. wskazujący na konieczność zatrudnienia przez komornika w okresie 2 lat co najmniej jednego asesora komorniczego, odnosi się właśnie do zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Za takim rozumieniem pojęcia "zatrudnienia" na kanwie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji przemawia charakter pełnionych przez asesora czynności, które powinny być poddane podporządkowanemu kierownictwu komornika.