Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska Sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 lutego 2017 r. sprawy ze skargi małoletniej M. K. na bezczynność Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w zakresie rozpoznania wniosku o sfinansowanie leczenie poza granicami kraju 1. zobowiązuje Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia do rozpoznania w terminie 30 dni od dnia zwrotu akt administracyjnych wniosku w zakresie sfinansowania leczenia poza granicami kraju; 2. zasądza od Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na rzecz małoletniej M. K. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; 3. w pozostałym zakresie oddala skargę.
Pismem z 20 października 2014 r. skarżąca, M. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej Prezes NFZ) w zakresie rozpoznania wniosku o sfinansowanie kosztów leczenia przeprowadzonego poza granicami kraju. W skardze domagała się zobowiązania organu do rozpoznania wniosku; nałożenie na pracownika organu odpowiedzialnego za niezałatwienie sprawy konsekwencji porządkowych lub dyscyplinarnych; zasądzenia zwrotu kosztów postępowania. Organowi zarzuciła naruszenie art. 35 § 1 - 5 oraz art. 36 § 1 i § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej k.p.a.), poprzez pozostawienie wniosku bez rozpoznania, mimo istnienia ustawowego obowiązku wydania decyzji w przedmiotowej sprawie, wobec złożenia przez skarżącą kompletnego wniosku; naruszenie art. 68 ust. 1-5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez odmowę sfinansowania zbiegu medycznego finansowanego ze środków publicznych, którego przeprowadzenie na terenie kraju było niemożliwe w warunkach i terminie umożliwiających ochronę życia i zdrowia pacjenta.
W dniu 12 listopada 2012 r. skarżąca złożyła wniosek o wyrażenie przez Prezesa NFZ zgody na leczenie poza granicami kraju. W ocenie organu wniosek strony obarczony był brakiem formalnym i wymagał korekty w część II i IIIB poprzez wypełnienie wniosku przez lekarza specjalistę właściwej dziedziny medycyny z uwzględnieniem zakresu proponowanego leczenia zagranicznego, posiadającego tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego i będącego lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego. Nieuzupełnienie braku formalnego wniosku skutkowało pozostawieniem go bez rozpoznania, o czym organ poinformował skarżącą w piśmie z 31 lipca 2014 r.
Przy piśmie z 21 maja 2013 r. (data wpływu do organu 23 maja 2013 r.) skarżąca złożyła kolejny wniosek o zwrot poniesionych kosztów za świadczenie zdrowotne udzielone jej w czasie pobytu w Niemczech (data wniosku 17 maja 2013 r.).
Pismem z 10 czerwca 2013 r. organ w nawiązaniu do ww. wniosku poinformował skarżącą, iż nie ma możliwości zainicjowania procedury refundacji poniesionych wydatków zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 987/2009 z dnia 16 września 2004 r. Organ wskazał, że zgodnie z art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) Nr 883/2004 zwrot kosztów możliwy jest jedynie w przypadku, gdy świadczeń medycznych udzielono w wyniku nagłego zdarzenia na terenie jednego z krajów Unii Europejskiej lub Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, jeżeli stan zdrowia lub konieczność kontynuowania podróży uniemożliwiły pacjentowi powrót do Polski. Podkreślił, że z przesłanego przez skarżącą pisma oraz złożonego wcześniej wnioskiem o wyrażenie zgodny na sfinansowanie kosztów leczenia planowanego (wniosek z 12 listopada 2012 r.) wynika, że skarżąca wyjechała do Niemiec w celu uzyskania świadczeń medycznych. Świadczenia te, zdaniem organu, zostały zatem udzielone w trybie planowym. Odwołując się do art. 20 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) Nr 883/2004 organ nadmienił, że wprawdzie w sprawie został złożony przez skarżącą wniosek o przeprowadzenie leczenia poza granicami kraju jednak z uwagi na brak odpowiedzi wnioskodawczyni na wezwania organu do uzupełnienia braku formalnego wniosku postępowanie wszczęte wnioskiem z 12 listopada 2012 r. nie mogło zostać zakończone.