Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), , Sędzia WSA Leszek Kamiński, Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Protokolant ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi B. M. B. - K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...] czerwca 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na przeprowadzenie ekshumacji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia [...] czerwca 2009 r. znak [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w O., po rozpatrzeniu wniosku M. B., decyzją z dnia [...] marca 2009 r. zezwolił na ekshumację zwłok J. K. B. (brata wnioskodawcy) z grobu na Cmentarzu
Parafialnym w B. i złożeniu ich do grobu rodzinnego na Cmentarzu Parafialnym w N.. W wyniku odwołania I. S. (po przywróceniu jej terminu do wniesienia odwołania) Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją nr
[...] z dnia [...] czerwca 2009 r. uchylił decyzję organu I instancji i nie zezwolił na przeprowadzenie ekshumacji szczątków J. K. B..
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż odwołanie zostało wniesione po terminie, ale że zawierało znamiona wniosku o przywrócenie terminu, organ po uprawdopodobnieniu przez skarżącą, że uchybienie nastąpiło bez jej winy, termin przywrócił i rozpatrzył odwołanie. Organ odwoławczy powołując art. 10 i 15 ustawy z 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych wskazał, iż wniosek o ekshumację powinien pochodzić nie od jednej z uprawnionych osób, ale od wszystkich, zaś zgodnie z orzecznictwem sądowym prawo do zmiany miejsca zwłok, a także ich ekshumacji jest prawem wszystkich żyjących uprawnionych, stąd dla dokonania jakiejkolwiek zmiany w tym prawie potrzebna jest zgoda wszystkich uprawnionych. Wobec braku zgody jednej z osób uprawnionych organ wojewódzki nie zezwolił na ekshumację.
Skargę na decyzję z dnia [...] czerwca 2009 r. oraz postanowienie o przywróceniu terminu do wniesienia odwołania również z dnia [...] czerwca 2009 r. wniosła B.
B. - K. domagając się uchylenia postanowienia oraz decyzji organu wojewódzkiego zarzucając tym rozstrzygnięciom rażące naruszenie przepisów postępowania tj. art. 58 § 1 k.p.a. przez jego błędne zastosowanie. Skarżąca wniosła o przeprowadzenie licznych dowodów z dokumentów jak ewidencja czasu pracy I.
S., akt urodzenia córki I. S., zaświadczenia o meldunku rodziny I. S. pod jednym adresem, bilingów rozmów telefonicznych - wszystko to po uzyskaniu tych dokumentów od odpowiednich organów. Skarżąca wniosła też o zobowiązanie organu wojewódzkiego do zawiadomienia wskazanych
Parafii Rzymskokatolickich o dopuszczalności ekshumacji wynikającej z uchylenia objętej skargą decyzji. W ocenie skarżącej przywrócenie terminu I. S.
świadczy o braku wiedzy organu w przedmiocie obowiązującej wykładni art. 58 § 1
k.p.a., zwłaszcza że I. S. nie miała przeszkód do skorzystania z pomocy domowników albo współpracowników w tak banalnej sprawie jak złożenie odwołania, a jej rzekoma choroba nie miała cech nagłości. Jak wskazała skarżąca złożenie odwołania od decyzji organu powiatowego było zemstą związaną z niezadowoleniem w sprawie rozdysponowania rzeczy zmarłej matki. Jak przyznała sama skarżąca organ wojewódzki nie mógł o tym wiedzieć, ale nie zadał sobie trudu do wszechstronnego zbadania sprawy.
W odpowiedzi na skargę organ wnosił o jej oddalenie.
Wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2010 r., sygn. akt VII SA/Wa 1423/09 Wojewódzki
Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. Sąd wskazał, że przywrócenie terminu nastąpiło w wyniku niezawinionego przez zainteresowaną uchybienia terminu, które to uchybienie nastąpiło w wyniku stanu chorobowego i sytuacji osobistej po śmierci matki. Zdaniem Sądu dokonana przez organ ocena przyczyn uchybienia z uwagi na sytuację zainteresowanej była prawidłowa. Decyzja organu odwoławczego wydana została w oparciu o przepisy prawa materialnego tj. ustawę z dnia 31 stycznia