Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Machlejd, , Sędzia WSA Justyna Mazur (spr.), Sędzia WSA Bożena Więch - Baranowska, Protokolant ref. staż. Anna Dmowska - Paczuska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2012 r. sprawy ze skargi A. O. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] marca 2012 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia skargę oddala
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] marca 2012 roku Nr [...] Minister Zdrowia działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 w zw. z art. 144 oraz art. 219, art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 roku, Nr 98, poz. 1071 ze zm.) (dalej K.p.a.) utrzymał w mocy postanowienie Ministra Zdrowia nr [...] z dnia [...] lutego 2012 roku wydane A. S., urodzonemu [...] kwietnia [...] roku w T., odmawiające wydania zaświadczenia żądanej treści.
Podstawą wydania postanowienia były następujące ustalenia faktyczne i ocena prawna:
W dniu 22 listopada 2010 roku A. S. wystąpił do Ministra Zdrowia z wnioskiem o wydanie zaświadczenia potwierdzającego fakt uznawalności dyplomu lekarskiego skarżącego z 1991 roku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 listopada 2011 roku wydanym w sprawie VII SAB/Wa 122/11 po rozpoznaniu skargi na bezczynność Ministra Zdrowia, zobowiązał Ministra Zdrowia do wydania aktu w związku z pismem A. S. z dnia 22 listopada 2010 roku w terminie 7 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku z aktami sprawy oraz stwierdził, że bezczynność Ministra Zdrowia nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał między innymi, iż wobec jednoznacznego sprecyzowania żądania, organ administracji w oparciu o treść art. 218 K.p.a. w przypadku wystąpienia z żądaniem wydania zaświadczenia z uwagi na swój interes prawny, obowiązany jest wydać zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Za nie zasadne w ocenie Sądu było zwracanie się do innych podmiotów w celu uzyskania dokumentów, potwierdzających fakt, iż przed uzyskaniem zgody na odbycie szkolenia specjalizacyjnego na warunkach stypendialnych uzyskany przez skarżącego dyplom został w Polsce uznany za równoważny z polskim dyplomem lekarza.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 roku Nr [...] Minister Zdrowia postanowił odmówić skarżącemu wydania zaświadczenia żądanej treści. Jako uzasadnienie rozstrzygnięcia Minister podał, iż w jego posiadaniu nie ma odpowiedniej dokumentacji pozwalającej na wydanie wnioskodawcy zaświadczenia, o którym mowa.
W dniu 15 lutego 2012 roku A. S. wniósł do Ministra Zdrowia wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Podniósł, iż postanowienie Ministra zostało wydane z naruszeniem przepisów postępowania: art. 7 , 75, 76 § 1, 77 i 126 w zw. ze 107 § 3 K.p.a. Wskazał, iż organ nie podjął wszelkich czynności mających na celu załatwienie sprawy, nie wydał zaświadczenia o żądanej treści i nie uwzględnił słusznego interesu strony postępowania. Nie dopuścił jako dowodu przedstawionego przez skarżącego dokumentu, zawierającego zgodę na odbywanie szkolenia specjalizacyjnego oraz nie stwierdził na podstawie przedstawionego przez skarżącego dokumentu urzędowego, zawierającego zgodę na odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, że została wyrażona zgoda na odbywanie szkolenia specjalizacyjnego i ten fakt został w przedstawionym dokumencie urzędowo stwierdzony. Podniósł ponadto, że organ nie rozpatrzył w trakcie postępowania w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego oraz wadliwie sporządził uzasadnienie faktyczne postanowienia.