Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska (spr.), , Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 lutego 2016 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o. o. S.K.A i Wspólnicy Spółki Komandytowo-Akcyjnej z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2015 r. znak: [...] w przedmiocie nieuzgodnienia pozwolenia na rozbiórkę oddala skargę
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z [...] marca 2015 r., [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267) dalej k.p.a., art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2014 r., poz. 1446) oraz art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) - po rozpatrzeniu zażalenia [...] Spółka z o.o. Spółka komandytowo-akcyjna i Wspólnicy Spółka komandytowo-akcyjna - utrzymał w mocy postanowienie [...] Konserwatora Zabytków z [...] lipca 2014 r. nr [...] nieuzgadniąjące pozwolenia na rozbiórkę budynku A na działce nr ew. [...] obr. [...] przy ul. [...] w [...] oraz umarzające postępowanie w sprawie uzgodnienia pozwolenia na rozbiórkę budynków B, C, D, E, F, G i H (komin) wraz z urządzeniami i instalacjami, nawierzchnią dróg oraz chodników na działce nr ew. [...].
Organ wyjaśnił, że sprawa ta była już dwukrotnie rozpatrywana przez organ II instancji, który uchylił zaskarżone postanowienia i skierował sprawę do ponownego rozpatrzenia. W postanowieniu z [...].06.2014 r. organ wskazał na potrzebę zachowania pierwotnej formy i kondycji materialnej budynku A oraz wyjaśnienia wątpliwości co do stron postępowania.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy zapadło ww. postanowienie z dnia [...] lipca 2014 r.
Minister, powołując się na art. 39 ust. 3 Prawa budowlanego wskazał, że zarządzeniem Prezydenta [...] z [...] lipca 2012 r. nr [...] utworzono gminną ewidencję zabytków [...], w której pod nr [...] wpisano budynek nr [...] Zakładów [...] przy ul. [...] w [...]. Fotografia w karcie adresowej potwierdza, iż obiekt ten jest tożsamy z budynkiem oznaczonym lit. A w przedstawionym do uzgodnienia.
Organ podkreślił, iż ustawodawca nie przewidział udziału właścicieli zabytków przy zakładaniu gminnej ewidencji zabytków ani trybu odwoławczego od ujęcia obiektu w ewidencji.
Dalej podał, że w oparciu o art. 4 ustawy o ochronie zabytków i art. 80 k.p.a. - na podstawie całokształtu materiału dowodowego organ rozstrzyga czy rozbiórka jest dopuszczalna tj. czy nie narusza wartości zabytkowych chronionego obiektu. Organ nie jest przy tym związany wnioskami opinii lub ekspertyz znajdujących się w aktach sprawy, lecz swobodnie dokonuje oceny materiału dowodowego.
Minister przeprowadził dodatkowe postępowanie dowodowe i [...] marca 2015 r. dokonał oględzin budynku A, z udziałem przedstawicieli inwestora, podczas których zbadano stan zachowania budynku i formy architektonicznej.
Z całokształtu akt, w tym fotografii z oględzin, wynika, iż obiekt stanowi interesujący przykład zabudowy stolicy z przełomu lat 50 i 60 XX w. z cechami zarówno architektury socrealistycznej, jak i powojennego modernizmu. O wyrazie artystycznym świadczy przemyślana kompozycja bryły, odwołująca się do wzorców klasycystycznych, zastosowanie okładziny z piaskowca w parterze, dekoracyjne ukształtowanie partii wejściowej oraz sgrafitto z wyobrażeniem figuralnym, o formach charakterystycznych dla dekoracji ściennych zdobiących architekturę 2 połowy lat 50 XX w.