Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak, Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka (spr.), Sędzia WSA Maria Tarnowska, Protokolant st. sekr. sąd. Dorota Wasiłek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi S. N. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] sierpnia 2012 r. znak: [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej skargę oddala
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. Główny Inspektor Sanitarny znak: [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania S. N. (następcy prawnego "[...]" sp. j.), utrzymał w mocy decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r., którą organ I instancji - działając na podstawie art. 103 ust. 1 pkt 1 i art. 104 ust. 1-4 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r., Nr 136, poz. 914, z późn. zm.) - wymierzył S.N. karę pieniężną w wysokości 10.000,00 zł (słownie: dziesięć tysięcy złotych) za nieprzestrzeganie wymagań w zakresie znakowania środków spożywczych, określonych w art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy.
Zdaniem organu w rozpoznawanej sprawie udowodnione zostało, iż skarżący naruszył przepisy prawa żywnościowego, tj. art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy, a naruszenie to polegało na nieprzestrzeganiu przepisów w zakresie znakowania środków spożywczych pn. "[...]".
Organ wskazał, że zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. nr 137, poz. 966 z późn. zm.) opakowany środek spożywczy znakuje się, podając co najmniej informacje dotyczące składników występujących w środku spożywczym. Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia informację dotyczącą składników występujących w środku spożywczym podaje się w formie wykazu składników wykorzystanych do produkcji środka spożywczego i nadal w nim obecnych, nawet w zmienionej formie, zwanego "wykazem składników", z podaniem nazwy składnika, według masy tych składników, ustalonej w chwili ich użycia do wytworzenia środka spożywczego, w porządku malejącym. Według § 5 ust. 10 informacja dotycząca składników występujących w środku spożywczym obejmuje nazwę każdego składnika alergennego wykorzystywanego do produkcji środka spożywczego i nadal obecnego w gotowym środku spożywczym. Organ podniósł, że znajduje to potwierdzenie w przepisie art. 16 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z 1 lutego 2002, str. 1 z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463), który stanowi, że "etykietowanie, reklama i prezentacja żywności, z uwzględnieniem ich kształtu, wyglądu lub opakowania, używanych opakowań, sposobu ułożenia i miejsca wystawienia oraz informacji udostępnionych na ich temat w jakikolwiek sposób, nie może wprowadzać konsumenta w błąd".
Organ odwoławczy podniósł, że w rozpoznawanej sprawie ustalono, że skarżący naruszył przepisy prawa żywnościowego poprzez nieprzestrzeganie przepisów w zakresie znakowania środków spożywczych pn. "[...]", a to oznacza, że wypełniona została przesłanka określona w art. 103 ust. 1 pkt 1 ustawy. Skarżący poprzez zamieszczenie na opakowaniu informacji, że "produkt nie zawiera glutenu", wprowadził w błąd konsumentów narażając zdrowie osób z nietolerancją glutenu i naruszył obowiązujące przepisy. Przedmiotowe naruszenie zostało stwierdzone i udowodnione na podstawie wyników badań laboratoryjnych potwierdzających obecność glutenu w produkcie, co jest niezgodne z deklaracją producenta zawartą na opakowaniu o treści "Produkt nie zawiera glutenu".