Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Sędzia WSA Ewa Machlejd (spr.), Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka, Protokolant st. ref. Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2014 r. sprawy ze skargi A. N. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia (...) kwietnia 2013 r., znak: (...) w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia I. skargę oddala; II. przyznaje ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego A.F. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) w tym: tytułem zastępstwa prawnego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy).
[...] Wojewódzki Konserwator Zabytków w [...] postanowieniem znak: [...] z dnia [...] sierpnia 2012r. działając na podstawie art. 20 § 1 pkt
3, art. 22 § 5 pkt 2, 64a § 1 pkt 1 oraz art. 119 § 1, 120 § 1, 122 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002r., Nr 110 poz. 968 ze zm.), nałożył na A. N:
1) grzywnę w celu przymuszenia w wysokości 3 000 złotych z powodu uchylenia się od wykonania obowiązku określonego w załączonym odpisie tytułu wykonawczego,
2) obowiązek wniesienia opłaty egzekucyjnej za wydanie postanowienia w wysokości 68 złotych.
Równocześnie wezwał zobowiązanego do wpłacenia powyższej grzywny i opłaty egzekucyjnej tj. łącznie kwoty 3068 złotych w terminie 30 dni od daty doręczenia postanowienia na wskazany rachunek.
Jednocześnie organ poinformował, że w razie nie uiszczenia kwota w/w zostanie ściągnięta w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych. Ponadto organ wezwał A. N. do wykonania określonego w tytule wykonawczym obowiązku terminie 30 dni od daty doręczenia postanowienia pod rygorem nałożenia grzywien w tej samej lub wyższej kwocie, bądź zastosowania innych środków egzekucyjnych.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że decyzją z dnia [...].08.2010 r znak
[...][...] Wojewódzki Konserwator Zabytków nakazał A.
N., zam. [...],[...][...] właścicielowi zabytku nieruchomego - budynku mieszkalnego, położonego na działce nr ewid. [...] w miejscowości [...], gm. [...], wpisanego do rejestru zabytków pod nr
[...] decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z dnia [...] lutego 1965 r.; przeprowadzenie robót budowlanych niezbędnych ze względu na zagrożenie zniszczeniem i istotnym uszkodzeniem, w zakresie obejmującym:
1) natychmiastowe zabezpieczenie ściany wschodniej przed zawaleniem,
2) odgruzowanie terenu przy ścianie wschodniej z posortowaniem do odzyskania maksymalnej ilości materiału historycznego,
3) naprawę murów zewnętrznych poprzez uzupełnienie ubytków materiału budowlanego i wymianę miejscowo zniszczonej cegły, spoinowania i tynków, materiałem analogicznym do historycznego,
4) naprawę i uzupełnienie pokrycia dachu i właściwe odprowadzenie wody opadowej (rynny i rury spustowe),
5) naprawę konstrukcji więźby dachowej poprzez wzmocnienie lub odtworzenie uszkodzonych elementów,
6) naprawę drewnianych konstrukcji stropów poprzez uzupełnienie brakujących i wzmocnienie lub odtworzenie uszkodzonych elementów,
7) uzupełnienie brakujących elementów drewnianej konstrukcji i szklenia stolarki okiennej oraz drzwiowej.
W zakresie obowiązku wykonania robót określonych w pkt. 1 [...]
Wojewódzki Konserwator Zabytków nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
Dla wykonania pozostałego zakresu robót (wymienionych w pkt. 2-8) organ ustalił termin nie później niż do dnia [...].06.2011 r.
Od tej decyzji w dniu [...].08.2010 r. A. N. wniósł odwołanie. Minister
Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z [...] października 2011 r. [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Następnie w dniu [...].06.2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem oddalił skargę zobowiązanego na powyższą decyzję (sygn. akt I SA/Wa