Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla (spr.), , Sędzia WSA Mariola Kowalska, Sędzia WSA Małgorzata Miron, Protokolant Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2010 r. sprawy skargi E.M. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] sierpnia 2009 r. znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu skargę oddala
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z dnia [...] sierpnia 2009r. na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w związku z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpoznaniu wniosku E. M. z dnia 13 lipca 2009 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] lipca 2009 r., w przedmiocie wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi krajowej nr [...] do działki nr [...] w miejscowości B., pod warunkami określonymi w tej decyzji - uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie w sprawie.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że po rozpatrzeniu wniosku E. M. z dnia 7 maja 2009 r. (uzupełnionego pismem z dnia 20 maja 2009 r.) Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wydał decyzję z dnia [...] lipca 2009 r. Na jej mocy zezwolił na lokalizację zjazdu z drogi krajowej nr [...] do działki nr [...] w m. B., pod warunkami określonymi w tej decyzji.
Decyzję tę zaskarżył wnioskodawca.
Po ponownie przeprowadzonym postępowaniu Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad uznał, że zaskarżona decyzja została wydana po przyjęciu założenia, że wniosek strony dotyczył wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu.
Jednak już z pisma z dnia 30 marca 2009 r., skierowanego do Rady Miejskiej w Ż., przesłanego przez Burmistrza Ż. do zarządu drogi i pisma procesowego z dnia 20 maja 2009 r., a także z oględzin przeprowadzonych w dniu 18 czerwca 2009 r., zwłaszcza zaś z treści wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy i pisma z dnia 27 lipca 2009 r. wynikało, że wniosek E. M. w istocie zawierał żądanie przebudowy dotychczas istniejącego zjazdu z drogi krajowej nr [...], który od dawna był użytkowany przez wnioskodawcę i zapewniał dojazd do jego działki nr [...], oraz stanu faktycznego powstałego w związku z przebudową drogi.
Ustalenie to oznaczało w ocenie organu, że decyzja z dnia 7 lipca 2009 r. została wydana w sprawie, która nie była przedmiotem wniosku strony, a więc z naruszeniem zasady skargowości (art. 61 § 1 k.p.a.).
W tej sytuacji Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzję uchylił, a postępowanie umorzył jako bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 § 1 k.p.a.
Dalej organ podniósł, że przebudowa zjazdu, w taki sposób, żeby nadal stanowił wspólny zjazd do działki nr [...] i działki nr [...], należy do zarządcy drogi krajowej nr [...], gdyż obowiązek ten wynika wprost z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), który ma brzmienie: "W przypadku budowy lub przebudowy drogi budowa lub przebudowa zjazdów dotychczas istniejących należy do zarządcy drogi".
Skargę na powyższą decyzję złożył E. M. Wskazał w niej, że zawsze posiadał wjazd na swoją posesję z przedmiotowej drogi nr [...]. Przez aktualną modernizację drogi krajowej, został pozbawiony wjazdu na swoją nieruchomość.
W odpowiedzi na skargę Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad podtrzymał stanowisko przedstawione w zaskarżonej decyzji, wnosząc o oddalenie skargi.