Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kamiński (spr.), , Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2011 r. sprawy ze skargi S. reprezentowanego przez Starostę P. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku;
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r., znak: [...], Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, zw. dalej GINB, utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zw. dalej WINB z dnia [...] czerwca 2010 r., Nr [...], którą stwierdzono nieważność decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zw. dalej PINB, w P. z dnia [...] listopada 2008 r., znak: [...]. Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco.
We wskazanej powyżej decyzji PINB w P., na podstawie art. 68 ust. 1, 2 oraz 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r., Nr 207, poz. 2016, ze zm.) nakazał Staroście P. - Z. S. reprezentującemu Skarb Państwa opróżnienie i wyłączenie budynku mieszkalnego wielorodzinnego o nr ew. [...] z użytkowania, zlokalizowanego na terenie zabytkowego parku na działce o nr ew. [...] w miejscowości O., gm. P., stanowiącego własność Skarbu Państwa. Termin na wykonanie ww. obowiązku ustalił do dnia 30 czerwca 2009 r. oraz zarządził umieszczenie na budynku zawiadomienia o stanie zagrożenia przedmiotowego obiektu mieszkalnego dla bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz o zakazie jego użytkowania. Natomiast w terminie do 31 grudnia 2008 r. zarządził wykonanie doraźnych zabezpieczeń i usunięcie zagrożenie bezpieczeństwa ludzi i mienia.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r., Nr [...], [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, na podstawie art. 157 § 1 i 2, art. 158 § 1 oraz art. 156 § 1 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071, ze zm.), zw. dalej k.p.a., w prowadzonym z urzędu postępowaniu, stwierdził nieważność ww. decyzji, jako wydanej z rażącym naruszeniem art. 68 Prawa budowlanego. W uzasadnieniu organ nadzorczy wskazał, że z treści art. 68 oraz orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że przesłanką wydania nakazu opróżnienia obiektu budowlanego jest bezpośrednie zagrożenie zawalenia się budynku, w którym przebywają ludzie. Jest to więc sytuacja zaistnienia stanu nagłej konieczności, w którym stan techniczny budynku stwarzać może niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego, lub może grozić niepowetowaną szkodą materialną. W ocenie WINB organ nadzoru stopnia powiatowego w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia nie wykazał zaistnienia, w niniejszej sprawie, wyżej opisanej przesłanki upoważniającej do wydania nakazu opróżnienia i wyłączenia z użytkowania przedmiotowego budynku. W jego ocenie powyższe uchybienie stanowi o rażącym naruszeniu art. 68 Prawa budowlanego w stopniu wypełniającym dyspozycję art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Ponadto organ nieważnościowy wskazał, że badana w trybie nadzoru decyzja PINB w P. nie spełnia wymogów określonych w art. 7 i 107 § 1 k.p.a. WINB wskazał także, że nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach oraz materiale dowodowym sprawy nałożenie w trybie art. 68 Prawa budowlanego ww. decyzją obowiązku na osobą fizyczną, tj. Z. S.. Adresatem ww. decyzji, w ocenie WINB, winien być w przedmiotowej sprawie Skarb Państwa jako właściciel terenu, na którym znajduje się przedmiotowy budynek reprezentowany przez ustawowo umocowany do tego podmiot. Skierowanie decyzji administracyjnej do osoby niebędącej stroną w sprawie musi prowadzić do konstatacji, iż obarczona ona jest wadą, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a. W ocenie organu nadzorczego, badana decyzja PINB w P. w pierwszej kolejności wydana zatem została z rażącym naruszeniem prawa, a ponadto skierowana została do osoby niebędącej w sprawie stroną.