Nie budzi także wątpliwości, co słusznie podkreślił organ, że przechowywanie i posiadanie na stanie magazynowym hurtowni produktów leczniczych pozyskanych od podmiotów leczniczych stanowi również naruszenie art. 78 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy. Hurtownia może bowiem posiadać na stanie magazynowym jedynie produkty lecznicze uzyskiwane od podmiotów uprawnionych do ich dostarczania. Zakład leczniczy nie jest podmiotem uprawnionym do dostarczania produktów leczniczych do hurtowni, więc przechowywanie w magazynie hurtowni leków nabytych faktycznie z aptek stanowi naruszenie tego przepisu.
Z tych względów zastosowanie normy art. 111a ust 2 ustawy o działalności leczniczej, w sytuacji zbywania produktów leczniczych, wbrew przepisom art. 87 ust 5 i 6 ustawy Prawo farmaceutyczne, jest w ocenie Sądu w pełni uzasadnione.
Wysokość wymierzonej, przez organ prowadzący rejestr, kary pieniężnej stanowi dwukrotną wartość zbytych produktów medycznych.
Obowiązek nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności wynika bezpośrednio z brzmienia art. 111a ust 2 przywołanej ustawy, nie dając organowi swobody uznania administracyjnego i konieczności badania przesłanek określonych w art. 108 k.p.a.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 7 , 77 k.p.a oraz art. 80 k.p.a , należy podzielić stanowisko organów, że stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody w tym przede wszystkim dokumenty udostępnione przez stronę. Strona w toku postępowania miała zapewniony czynny udział oraz pełną inicjatywę dowodową z której świadomie nie korzystała, nie przedstawiając np. dokumentacji księgowej, pozwalającej na weryfikację przeniesienia środków medycznych z podmiotu leczniczego na stan magazynowy hurtowni medycznej, również stanowiącej przedsiębiorstwo skarżącej spółki.
Sąd nie podziela także zarzutu naruszenia art. 84 § 1 k.p.a. poprzez nieprzeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, bowiem słusznie organy uznały, że rozpoznanie sprawy nie wymagało wiadomości specjalnych. Należy jednak podkreślić, że strona skarżąca mogła uzyskać konieczną w jej mniemaniu ekspertyzę i przedłożyć ją organowi, który winien dokonać jej oceny jak wszystkich dowodów w sprawie, jednak z tej możliwości również nie skorzystała.
Z tych wszystkich względów należy uznać, iż rozstrzygniecie organu zasługuje na aprobatę zaś skarga jako niezasadna podlega oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz.1302).