Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Zdrowia w przedmiocie uznania zarzutów za nieuzasadnione
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Kowalska (spr.), , Sędzia WSA Wojciech Sawczuk, Sędzia WSA Tomasz Stawecki, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 31 października 2018 r. sprawy ze skargi P. S. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia [...] października 2017 r. znak [...] w przedmiocie uznania zarzutów za nieuzasadnione oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/7

VII SA/Wa 231/18

Uzasadnienie

P.S. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowienie Ministra Zdrowia z [...] października 2017 r. (znak: [...]). Zaskarżonym postanowieniem organ II instancji utrzymał w mocy postanowienie Wojewody [...] z [...] marca 2017 r. (znak [...]) o oddaleniu zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu postanowienia organ II instancji przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania, wyjaśnił, że upomnieniem z [...] maja 2016 r., doręczonym skarżącemu w dniu [...] maja 2016 r. organ inspekcji sanitarnej (PPIS w [...]) wezwał go do wykonania szczepień ochronnych u małoletniego syna K. S. (ur. [...] grudnia 2008 r.) a następnie, w dniu [...] czerwca 2016 r. wystawił tytuł wykonawczy (nr [...]). W związku z niewywiązaniem się przez P. S. z obowiązku szczepienia dziecka (niezgłoszenia się na badanie kwalifikacyjne), organ egzekucyjny skierował tytuł wykonawczy do egzekucji. W tych okolicznościach faktycznych i prawnych organ I instancji (Wojewoda .) postanowieniem z . sierpnia 2016 r. wydanym na podstawie art. 119 § 1 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r., poz. 599 ze zm.), dalej u.p.e.a., nałożył na skarżącego grzywnę w celu przymuszenia w wysokości 500 zł z powodu uchylania się od poddania małoletniego syna obowiązkowym szczepieniom ochronnym.

Skarżący pismem z [...] sierpnia 2016 r. zgłosił zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego wskazując na brak wymagalności obowiązku oraz niedopuszczalność egzekucji administracyjnej, prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ oraz zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego.

Wierzyciel Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] postanowieniem z [...] października 2016 r. uznał zgłoszone przez skarżącego zarzuty w przedmiocie prowadzenia postępowania egzekucyjnego za niezasadne i podtrzymał zasadność prowadzenia egzekucji. Stanowisko wierzyciela zostało utrzymane w mocy postanowieniem państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] grudnia 2016 r.

Wojewoda [...] postanowieniem z [...] marca 2017 r. oddalił zarzuty w przedmiocie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

Organ I instancji powołał art. 33 § 1 pkt 2, pkt 5, pkt 8 i pkt 9 u.p.e.a. W uzasadnieniu postanowienia podniósł m.in., że Wojewoda [...] a nie Państwowy PIS w [...] jest organem egzekucyjnym w tej sprawie.

Minister Zdrowia, po rozpoznaniu zażalenia skarżącego, postanowieniem z [...] października 2017 r. utrzymał w mocy postanowienie.

W uzasadnieniu organ II instancji podał, że postępowanie egzekucyjne mające na celu przymuszenie do wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym, tj. polegającego na zaszczepieniu małoletniego dziecka, było prowadzone w sposób prawidłowy. Minister Zdrowia wskazał przy tym, że przeanalizował materiał dowodowy zebrany w sprawie i nie podzielił zarzutów skarżącego.

Odnosząc się do zarzutu braku wymagalności obowiązku wyjaśnił, że wykaz obowiązkowych szczepień ochronnych i grupy osób obowiązanych do poddania się tym szczepieniom zostały określone w art. 17 ust. 1 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 849 ze zm.). Zgodnie z § 5 powołanego rozporządzenia, obowiązkowe szczepienia ochronne są prowadzone z uwzględnieniem Programu Szczepień Ochronnych na dany rok, ogłaszanym przez Głównego Inspektora Sanitarnego w formie komunikatu w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia, corocznie. Szczepienia obowiązkowe są realizowane przez osoby upoważnione, będące realizatorami obowiązkowych szczepień ochronnych w terminach i zgodnie ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek i zgodnie z aktualną wiedzą medyczną. Terminy realizacji obowiązku wykonania poszczególnych szczepień są uwarunkowane zaleceniami, jakie definiuje Program w zależności od kalendarzowego wieku dziecka. Ponadto, wskazał, że obowiązek ten staje się egzekwowalny w chwili wejścia osoby objętej obowiązkiem w granice wiekowe zakreślone przez ustawę, w tym bowiem okresie obowiązkowe szczepienia ochronne powinny zostać wykonane.

Strona 1/7