Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska (spr.), , Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka, Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2013 r. sprawy ze skargi A. P. Sp. z o.o. z siedzibą w K. na uchwałę Rady [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie pozbawienia kategorii drogi gminnej ulicy M. w W. skargę oddala
Uchwałą nr [...] podjętą w dniu [...] stycznia 2011 r. Rada Miasta [...] na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 10 ust. 1 i 2 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych pozbawiła ul. M. w W. statusu drogi publicznej.
Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniosła Spółka z o.o. A. w K.
Wnosząc o stwierdzenie nieważności podjętej uchwały pełnomocnik skarżącej spółki podał że spółka jest użytkownikiem nieruchomości nr [...],[...],[...] i [...] położonych przy ul. M. oraz właścicielem budynków posadowionych na w/w działkach.
Przedmiotowe działki gruntu przylegają bezpośrednio do ulicy M. Nieruchomości skarżącej, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rejonu Starego M. uchwalonym przez Radę Miasta [...] Uchwałą nr [...] (Dz. Urz. Woj. [...]. Nr [...] poz. [...] z dnia [...] lutego 2010 roku) w dniu 14 stycznia 2010 roku. znajdują się na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną z dopuszczalnymi usługami oznaczonym symbolem [...]. Podał także, że ulica M. została zaliczona do kategorii gminnych dróg publicznych uchwałą nr [...] Rady Miasta [...] z dnia [...] września 2003 roku w sprawie zaliczenia niektórych dróg na terenie [...] do kategorii dróg gminnych oraz pozbawienia niektórych dróg na terenie [...] kategorii dróg gminnych (załącznik nr [...] do uchwały, poz. [...]).
Powyższa uchwała stanowiła potwierdzenie stanu faktycznego istniejącego na tym terenie przez długi okres poprzedzający jej podjęcie - ulica M. jako droga publiczna zapewniała odpowiedni dojazd do nieruchomości pozostających aktualnie w użytkowaniu wieczystym spółki A. Sp. z o.o. od wielu lat.
Ulica M. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego rejonu Starego M. w § 175 ust. 1 uchwała Rady [...] z dnia [...].01.2010 r. nr [...], została, określona symbolem [...] KPj (ciąg pieszo-jezdny) - szerokość w liniach rozgraniczających według rysunku planu 5,0-9,0 m ul. M., droga gminna. W ocenie skarżącej Spółki uchwała Rady Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2011 r. jest sprzeczna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rejonu Starego M. z 14 stycznia 2010 r., a nadto pozbawia nieruchomości skarżącej dostępu do drogi publicznej (przez co działki te utraciły status działek budowlanych) w wyniku czego spółka nie może realizować na nich zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej do czego była ona uprawniona na podstawie planu miejscowego.
W odpowiedzi na skargę Rada [...] wniosła o jej odrzucenie ewentualnie o jej oddalenie.
Rada wskazała, że skarżąca wykazuje jedynie interes faktyczny, a nie naruszenie interesu prawnego czy uprawnienia, co oznacza, że nie ma legitymacji do wnoszenia skargi w trybie art. 101 u.s.g. Badanie czy uchwała narusza prawo jest możliwe dopiero po wykazaniu naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia podmiotu wnoszącego skargę. Przy czym nie może być to samo zagrożenie naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia.
W odniesieniu do merytorycznych zarzutów Rada wskazała, że argumentacja, iż spółka została pozbawiona dostępu do drogi publicznej nie zasługuje na uwzględnienie. Bowiem zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 80 Poz. 717 ze zm. dalej u.p.z.p.) przez dostęp do drogi publicznej należy rozumieć bezpośredni dostęp do tej drogi albo dostęp do niej przez drogę wewnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności.