Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Kowalska (spr.), Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Protokolant st. ref. Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2013 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2013 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do złożenia odwołania skargę oddala
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2013 r., Nr [...], Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wskazując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568, z późn. zm.), oraz art. 17 pkt 2, art. 127 i art. 134 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U.
z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej "k.p.a."), w związku z odwołaniem
Gminy [...] od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia
[...] września 2010 r., I.dz. [...], wpisującej do rejestru zabytków nieruchomych województwa [...] układ urbanistyczny miasta C., stwierdził uchybienie terminu do złożenia odwołania.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że decyzją z dnia [...] września
2010 r., I.dz. [...], [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków układ urbanistyczny miasta C. utworzony przez sieć ulic, dróg i placów, układ parcel, zespoły budowlane, pojedyncze budynki, formy zaprojektowanej oraz cieki i urządzenia wodne, w granicach zaznaczonych na mapce stanowiącej załącznik nr 1 do decyzji.
Pismem z dnia 30 września 2010 r., organ pierwszej instancji zwrócił się do
Burmistrza Miasta [...]. o opublikowanie przedmiotowej decyzji w gazecie miejskiej "[...]" oraz na stronie internetowej urzędu Miasta
[...]. Pismo to, wraz z decyzją, Burmistrz Miasta [...]. otrzymał w dniu 7 października 2010 r. Następnie decyzja ta została umieszczona na tablicy ogłoszeń w dniu 7 października 2010 r., w dniu 11 października 2010 r. - opublikowana na stronie internetowej Urzędu Miejskiego, a w dniu 15 października 2010 r. w gazecie
"[...]" ukazało się zawiadomienie o wydaniu decyzji wraz z informacją, że oryginał decyzji został wyłożony do wglądu w Wydziale Strategii i Rozwoju Miasta w Urzędzie Miejskim.
Odwołanie Gminy [...], reprezentowanej przez Burmistrza [...], zostało nadane w urzędzie pocztowym w dniu [...] listopada 2010 r., a do organu pierwszej instancji wpłynęło w dniu [...] listopada 2010 r.
Organ odwoławczy stwierdzając uchybienie terminu do wniesienia odwołania powołał się na wyrok z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. II OSK 1871/08, w którym
Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że z zestawienia przepisów regulujących zasady doręczania bezpośredniego z zasadą doręczania w formie obwieszczenia lub innej zwyczajowo przyjętej wynika, że przyjęcie tej drugiej formy doręczania może mieć charakter wyjątkowy i w zakresie skutków procesowych nie może niweczyć skutków wynikających z doręczenia bezpośredniego, do rąk adresatów personalnie ustalonych i postrzeganych przez organ jako strony postępowania. Nawet jeżeli organ, podjął kroki zmierzające do zastosowania w sprawie przepisu art. 49 k.p.a., to nie powoduje to automatycznie skutku w postaci pozbawienia znaczenia prawnego doręczenia w trybie art. 45 k.p.a., dokonanego do rąk osoby upoważnionej.
Organ odwoławczy uznał zatem, że skuteczne doręczenie zaskarżonej decyzji
Gminie [...] reprezentowanej przez Burmistrza, miało miejsce w dniu 7 października 2010 r. i od tej daty należy obliczać termin do wniesienia odwołania przez Gminę. W związku z powyższym ocenił, że termin do wniesienia odwołania dla tej strony postępowania upłynął w dniu 21 października 2010 r., zatem odwołanie